1.3.08

Άλας


Η γλυκίτατη hooligan, πριν αρκετό καιρό (αφού τα αντανακλαστικά μου σε τέτοιες προσκλήσεις είναι κάτι παραπάνω από αργά), με κάλεσε σε ένα διαδικτυακό παίγνιο στο οποίο υποτίθεται πως ο κάθε συμμετέχων καλείται να ανεβάσει ένα αγαπημένο του απόσπασμα από κάποιο βιβλίο ή κάποιο λατρεμένο ποίημα.
Λοιπόν, αν και δεν θέλω να παρουσιάσω στο διαδίκτυο τι ακριβώς μου αρέσει να διαβάζω (για ευνόητους λόγους), θα παραθέσω το εξής παρακάτω "ακίνδυνο" απόσπασμα αλλά και ένα αγαπημένο μου ποίημα και επί την ευκαιρία θα την ευχαριστήσω για την ευγενική σκέψη.
---------------------------------------------

Αυτογνωσία (από το βιβλίο "ο προφήτης", του Χαλίλ Γκιμπράν)

"Και κάποιος άντρας είπε, Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.
Κι εκείνος απάντησε λέγοντας:
Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.

Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα."

---------------------------------------------

Επίσης, παλαιότερα είχα ανεβάσει ένα πολυαγαπημένο ποίημα της Κικής Δημουλά.
Στο παρακάτω link μπορείτε να το διαβάσετε
Κινούμενα Σχέδια

5 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

"Θα σε κεντούν με λόγχες να ξυπνάς,το στόμα σφραγισμένο με κερί να μη φωνάξεις,και θα σε κρύβουν με βαριά υφάσματα και με νερά,στον πάτο λιμνοθάλασσας όπου παφλάζουν πάνδημα βασίλεια.
ότι γραφτό οι αγαπημένοι να σου φανερώνονται στις ώρες των κατολισθήσεων,σιδηρόφρακτοι,μέσα από γοερούς συναγερμούς κωπηλατώντας-πάμφωτο βαθυσκάφος στ'ανοιχτά,και πάνω του πυρπολητές θαλασσοπόροι"
ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ...

Άβατον είπε...

Για μένα;!

Φαίδρα Φις είπε...

αν σου αρέσει,ναι.

σε φιλώ

Άβατον είπε...

@Φαίδρα Φις,
το μου "άρεσε" είναι πολύ λίγο ώστε να μπορέσει να απεικονίσει τα συναισθήματα τα οποία γεννήθηκαν μέσα μου. Το λάτρεψα διότι έχει κάτι που είναι βαθιά δικό μου!
Πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ που μου χάρισες κάτι τόσο όμορφα εμπνευσμένο.

weirdo είπε...

Βρήκα μιαν αλήθεια..
Εγώ σ'ευχαριστώ..