22.8.08

Γιατί φοράς κλουβί;


Το "ψηλά" δεν είναι μια ιδέα.
Δεν είναι μια νοητή εικόνα.
Δεν αποτελεί όνειρο άπιαστο.
Κι όσο αναζητάς να πετάξεις στους ουρανούς, να έχεις στο νου σου πως ο μικρός ποταπός εαυτός σου θα σε τραβά όλο και πιο χαμηλά στην γη. Θα σε καρφώνουν στο έδαφος όλα αυτά που κουβαλάς στις πλάτες από παιδί. Όλες οι επίκτητες ιδέες σου -οι οποίες θαρρείς πως είναι δικές σου ανακαλύψεις μα μόνον έτσι δεν είναι τελικά-, το πλασάρισμα μιας κοινωνικής περσόνας η οποία σαφώς και δεν είναι αυτόφωτη μα δανεισμένη από την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον, το ρέον κεχριμπάρι που ξεχειλίζει από τις τσέπες μα αγνοεί τι πάει να πει "αυτοδημιούργητο πλάσμα" και η εμμονή σου στην Ζήτηση και όχι στην Προσφορά θα σε κρατούν δέσμιο σε μια αφηρημένη ιδέα για το τι είναι Ζωή. Για το τι είσαι εσύ. Για το πως θα απαρνηθείς τα κοντόφθαλμα κιάλια που σου χαρίζουν θέα σε μια εικονική πραγματικότητα.
Ειλικρινά, θα ήθελα πολύ να σου χρυσώσω το χάπι μα δεν με αφήνει η ίδια η Αλήθεια. Ούτε μου επιτρέπει ο εαυτός μου να σε αφήσω πίσω από τα σίδερα ενός επίχρυσου κλουβιού. Μα όλα αυτά πρέπει να συμβούν με την συγκατάθεση σου. Με την ολόψυχη εναπόθεση του Εγώ σου στην ολοκληρωτική Ταπείνωση. Να καείς στο όνομα του Όντος και να αναγεννηθείς από τις στάχτες σου. Να στερέψουν οι πηγές σου ξεδιψώντας την καρδιά σου με Αγάπη.
Κι όλα αυτά ξέρω πως σου μοιάζουν τόσο απόμακρα και ξένα. Γιατί εσύ θες να φοράς κλουβί. Να περπατάς και να περιφέρεις στους δρόμους την σκλαβιά σου περιχαρής για την καβάτζα και την ασφάλεια που σου χαρίζει. Να πουλάς τσαμπουκά σε ρομαντικούς αυτόχειρες και να ρωτάς την τιμή στα πάντα.
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για σένα...
Στην μούρη θα σε φτύνω, να μην σε ματιάξω
στην μούρη θα σε φτύνω, να σε ξαναβαφτίσω.


"Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Φοράς κλουβί
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
Γιατί φοράς κλουβί."

3 σχόλια:

fetus είπε...

Τι κι αν μισούμε τα άρρωστα σαββατόβραδα ...
Τι κι αν η επιλογή να σε ποδοπατεί η λαγνεία του πόνου θα σε κάνει πιο αδύναμο και τυχερό ...
Μια σκουριασμενη δεκάρα είναι το ώφελος του πλούτου στο ταξίδι της αγάπης...

Άβατον είπε...

Fetus,
Γι'αυτό ίσως μέσα από τις έμμονες εμμονές μας φάσκουμε και αντιφάσκουμε στα κακώς κείμενα μιας καλής εννοούμενης ζωής...

βατραχος είπε...

σταματα να νομιζεις να θες να εισαι ο απελευθερωτης οταν τελικα αποδεικνυεις με τα εργα σου οτι εισαι ενα μηδενικο