26.11.08

Αρετή απαιτεί η αρετή


Ανακαλώ τα βήματα που έχω τραβήξει στο μνημονικό της γης και η νοσταλγία ανακατεύεται με χίλια δυο πρόσωπα και καταστάσεις που έχω αφήσει πίσω μου. Λίγο να σταθείς και να σκεφτείς τι έχεις αφήσει στο παρελθόν, τι προκύπτει στο παρόν και τι θα ξημερώσει το μέλλον φτάνουν για να σε αφήσουν άναυδο για το πριν, το μετά μα περισσότερο για το αιώνιο ενσυνείδητο Τώρα. Κι όλα αυτά κυοφορούν μια τεράστια γκάμα συναισθημάτων που αγγίζουν το ύψιστο μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Τίποτα απ'όλα αυτά δεν γνωρίζει εμπειρική οριοθέτηση.

Ο Πόνος, ξεπερνά τις λέξεις και μόνο αν τον βιώσεις στο μέγιστο θα δεις πως οτιδήποτε είχες στο μυαλό σου ως όριο και αντοχή απλά σε ξεπερνούν κατά πολύ. Η Χαρά, μπορεί να σε τσακίσει και να σε κάνει να κουρνιάσεις σε μια αγκαλιά καθώς θα νιώθεις κάθε μικρό κομμάτι του εαυτού σου να παρασέρνεται από την ορμή της. Ο Θυμός, μπορεί να θολώσει το μυαλό σου και να σε δαιμονίσει σε κάτι που ούτε το ορίζεις μα ούτε το αναγνωρίζεις κιόλας. Η Αγάπη, μέσα από μια απειροελάχιστη στιγμή της είναι αρκετή να σε κάνει να χορέψεις τον υπερβατικό χορό της θείας έκστασης κι έτσι να αγγίξεις εις τον αιώνα των αιώνων την Αλήθεια της ύπαρξης σου.

Κι όλα αυτά είναι τόσο ευλογημένα και καλοδεχούμενα. Αρκεί να τ'αγκαλιάσεις ολόψυχα αντί να προσπαθήσεις να τους ξεφύγεις με κάθε τρόπο. Ζήσε ενσυνείδητα την κάθε στιγμή ως το μεδούλι της χαράς ή της λύπης που σου προσφέρει και ταξίδεψε μέχρι εκεί που μπορεί να σε πάει το καρυδότσουφλο της καρδιάς σου. Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου προσφέρει ψήγματα σοφίας μέσα από την καρδιά του μην βιαστείς να χαρακτηρίσεις ως μελόδραμα ελληνικής ταινίας αυτό που δεν μπορείς να κατανοήσεις. Αποτελεί κάτι άγνωστο σε σένα όσον αφορά το εμπειρικό πεδίο, γι'αυτό σεβάσου το στρείδι που σου φανερώνει το μαργαριτάρι του.

Διότι απλούστατα, ούτε το στρείδι δημιούργησες μα ούτε και τον θησαυρό του.
Σεβάσου το μόνον.

Με αυτά πορεύτηκα και αυτά έχω μάθει να έχω ως γραφή & λόγο. Δεν χρειάζεσαι πυξίδα για να βρεις τη γη της Επαγγελίας. Στην αρχή, οι ανάξιοι αποζητούν διψασμένα την μαγεία μα σαν τύχει να την απαντήσουν κιόλας, καταφέρνουν όχι να την χάσουν μα να την διώξουν οριστικά από την ζωή τους στο τέλος.

"Αρετή απαιτεί η αρετή", λέγω.



"καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν"

-Πέτρου Β' 1:5-

4 σχόλια:

Άβατον είπε...

Painting by Walter Rane
"Add to Your Faith Virtue; and to Virtue Knowledge"

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δεν ξέρεις πόσο...μα πόσο με άγγιξε τούτη σου η ανάρτηση.
Για τα καλά, τα ευλογημένα και καλοδεχούμενα, για ό,σα μέσα από τον πόνο με σμίλεψαν και για όσα εν τέλει σεβάστηκα
Καλή σου και όμορφη μέρα!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φοβερή δημοσίευση. Εξαιρετικό το κείμενο, μοναδικό.

Άβατον είπε...

@Φύρδην-μίγδην,
για όλα αυτά που μας καίνε συθέμελα και μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί λοιπόν.
Να είσαι καλά...

@Δείμος,
χαίρομαι που σου άρεσε φίλτατε.