29.2.08

Last but not least Psychonaut's Feed!


Αρκετοί από εσάς μου, κατά καιρούς μου ζητήσατε να βάλω ένα feed ώστε να μπορείτε να βρίσκετε εύκολα και γρήγορα διάφορα Posts που ανεβαίνουν κατά καιρούς στο παρόν Blog χωρίς να ψάχνεται στους διάφορους aggregators. Καθότι, ολίγον τι άσχετος με το αντικείμενο, νομίζω πως κατάφερα τα στοιχειώδη ώστε να κάνετε εγγραφή στο Feed των "Ψυχοναυτών" και να μπορείτε να βολτάρεται με μεγαλύτερη ευκολία στα άβατα πεδία του blog μου.

Στα δεξιά της σελίδας λοιπόν (Psychonaut's feed), κλικ στο πορτοκαλί εικονίδιο και μετά στα δεξιά της σελίδας επιλέγετε στο "Subscribe now" πάλι το ίδιο εικονίδιο το οποίο αναγράφει "View Feed XML" και κάνετε εγγραφή όσοι θεωρείται εαυτόν Ψυχοναύτη.
That's all folks ;)

28.2.08

"Φιμώστε με, φιμώστε με/στα νύχια σας γραπώστε με!"


Ανθρώπινα δικαιώματα,
ελευθερία έκφρασης,
απόρρητο προσωπικών δεδομένων,
συμμετοχή πολιτών στα κοινά,
αυτονομία διαδικτυακής πληροφόρησης,
πολίτες και πολιτεία,
εξουσία και λογοκρισία κτλ...

Στο Ελλαδιστάν κανείς από τους έχοντες και τους κατέχοντες,
από τους "προνομιούχους" νεοέλληνες και τους υποτιθέμενους πρεσβευτές του λαού,
δεν λογοδοτεί πουθενά και για τίποτα.
Σε ένα θεσμικό πλαίσιο φτιαγμένο από τους "φτιαγμένους" το οποίο και δεν θυμίζει σε τίποτα κοινωνία ανθρώπων αλλά φάρμα των ζώων.
Στα ραγισμένα θεμέλια ενός σαθρού συστήματος που στηρίζεται στην διαφθορά, την αποχαύνωση των μαζών και στον νόμο του υποκόσμου εκεί ακριβώς είναι που η απελπισία, η οργή και η απέλπιδα προσπάθεια για έναν κόσμο πιο δίκαιο θα κάνει το αίμα μας ποτάμι που θα ξεπλύνει την βρωμιά τούτης της γειτονιάς του κόσμου.
Μια εντολή εξουσίας από τους λίγους προς τους πολλούς.
Ένα βασίλειο που θα φάει τις σάρκες του εκ των έσω.
Πολίτες που σε καθημερινή βάση βρίσκουν ανυπεράσπιστο τον εαυτό τους στις κρατικές μεθοδεύσεις εξόντωσης και εκμετάλλευσης του απλού κοσμάκη.
Με την πλειοψηφία του κόσμου να νιώθει με τον χειρότερο τρόπο την απουσία του κράτους στα προβλήματα που γιγαντώνονται και παίρνουν διαστάσεις μοιρολατρικής αποδοχής της κακομοιριάς και της εξαθλίωσης.

Τηλεγραφική επικοινωνία έχει αντικαταστήσει το δούναι και λαβείν της ανθρώπινης ανταλλαγής σκέψεων, συναισθημάτων και οραμάτων.
Τις νύχτες κοιμάσαι με έγνοιες και προβλήματα και την επομένη ξυπνάς χωρίς χαμόγελο.
Ένα πουλάκι μου είπε πως ο Χάρος βγήκε παγανιά με τον Φαταούλα να του κάνει πλάτες.
Ακόμη και το να σκέφτεσαι και να λες την γνώμη σου ελεύθερα θεωρείται πρόκληση απέναντι στην εξουσία.
Καλοθελητές κινούν γη και ουρανός για να επικρατήσει έλεγχος στο τι θα σκέφτεσαι και φυσικά στο πως θα το εκφράζεις "ορθά".
Κυρώσεις θα κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου κάθε φορά που θα θες να διαφωνήσεις.

Όλοι μαζί ας φωνάξουμε δυνατά με μια φωνή έξω από την βουλή της Έφης Σαρρής και των λοιπών πολιτικών άσπονδων συγγενών της :

"Φιμώστε μας, φιμώστε μας
στα νύχια σας γραπώστε μας!"


Όλοι μαζί ας ξαναπάμε να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε δοσίλογους αριστερούς, δεξιούς κεντρώους και λοιπούς αποπροσανατολισμένους κατεύθυνσης και οραμάτων κρετίνους.
Ας τους μαυρίσουμε την ψυχή και ας τους δείξουμε πως όχι μόνον είμαστε περισσότεροι από δαύτους αλλά κι ότι είμαστε πιο ισχυροί.

Την πρώτη φορά μόνο θεωρείσαι κορόιδο, από εκεί και πέρα η επανάληψη του φαινομένου σε κάνει απλώς να φαίνεσαι μαλάκας στα μάτια των εξουσιαστών.
Σπάσε τον φαύλο κύκλο.
Κάνε τον ουροβόρο όφι της πλουτοκρατίας,
όχι να φάει την ουρά του αλλά το ίδιο του το κεφάλι.

Υπερασπίσου το υπέρτατο δικαίωμα σου της ελευθερίας του λόγου, της δωρεάν παιδείας και νοσηλείας, της αξιοπρεπούς συνταξιοδότησης των συνανθρώπων αλλά και του εαυτού σου πριν αφανίσουν οριστικά τα γερασμένα άλογα οι τζογαδόροι της ιπποδρομίας του κέρδους.

16.2.08

"Απο μικρό και απο τρελό μαθαίνεις την αλήθεια..."


Μια και τις προηγούμενες μέρες καταναλωθήκαμε ως οφείλαμε σαν καλοί χριστιανοί, σε μνημόσυνες δεήσεις προς χάριν του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και απόδωση τιμών στο μεγαλείο του Χριστιανικού πνεύματος για ακόμη μια φορά, σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ ενδιαφέρον περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα στο Σικάγο τον Ιανουάριο του 2007.
Πρωταγωνίστρια αυτού του συμβάντος ήταν η μόλις 15 ετών Προμηθέα.
Απολαύστε την καθώς στο παραπάνω link θα βρείτε και σχετικό video αλλά και ποικίλα στοιχεία για αυτό το κορίτσι.

12.2.08

Fields of the Nephilim-First time in Greece!



Welcome...

Blessed Be!

Extreme-More than Words

Saying I love you
Is not the words I want to hear from you
It's not that I want you
Not to say, but if you only knew
How easy it would be to show me how you feel
More than words is all you have to do to make it real
Then you wouldn't have to say that you love me
Cos I'd already know
What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you
More than words
Now I've tried to talk to you and make you understand
All you have to do is close your eyes
And just reach out your hands and touch me
Hold me close don't ever let me go
More than words is all I ever needed you to show
Then you wouldn't have to say that you love me
Cos I'd already know
What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you
More than words


11.2.08

546 Blogging(?) Days


Μόλις σήμερα, καθώς έκανα μια αναδρομή σε παλαιότερα μου Posts, συνειδητοποίησα το χρονικό διάστημα που "τρέχει" διαδικτυακά το παρόν Blog. Έχει περάσει 1,5 χρόνος από τότε και ομολογώ πως συνειρμικά μπήκα στην διαδικασία μιας στοιχειώδους ανακεφαλαίωσης για όλο αυτό το χρονικό διάστημα το οποίο είχε άμμεση ή έμμεση σχέση με το Blog μου. Επίσης, ανέτρεξα στο πρώτο μου Post και αφού το ξαναδιάβασα, θεωρώ πως δεν άλλαξαν και πολλά από τότε όσον αφορά φυσικά το αιτιατό μέρος μια τέτοιας απόπειρας.
Η αλήθεια είναι πως το χρονικό διάστημα στην "smart βλακόσφαιρα" (όπως αρέσκομαι να την αποκαλώ), πέρασε πολύ γρήγορα μιας και η ενασχόληση μου με το παρόν blog ποτέ δεν έλαβε διαστάσεις ψυχικού καταναγκασμού εντός μου. Κι αυτό διότι γράφω όποτε θέλω και ότι θέλω. Δεν με ενδιαφέρει να προβάλω ένα σταθερό διαδικτυακό προφίλ το οποίο θα είναι αρτηριοσκληρωτικό σε θέματα και απόψεις.
Δεν με ενδιαφέρει το Blog μου να βγάζει προς τα έξω μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και ύφος. Με αφήνει παγερά αδιάφορο το αν διαβάζεται, κι αν πόσο, από ποιούς. Δεν με αφορά πλέον η αλληλέγγυα "υποστήριξη" διαφόρων blogs μέσω αμοιβαίων αναγνώσεων και χαριεντήσματων, διότι η πράξη μου έδειξε για ακόμη μια φορά πως δεν φτάνει η επιδερμική αναγνώριση μιας περσόνας ώστε να γνωρίσεις και να εκτιμήσεις κάποιον άνθρωπο στην ολότητα του. Μάλιστα, τις προάλλες σκεφτόμουν να σβήσω οριστικά την link λίστα με τα άλλα blogs. Την όλη διαδικάσια την βρίσκω ανόητη εφόσον όχι μόνον υπάρχουν υπηρεσίες στο να διαβάζεις όλα τα blogs αλλά και επειδή μου είναι αδύνατον να καταχωρώ στο blog μου τα διάφορα ενδιαφέρον blogs που ανακαλύπτω κατά καιρούς. Στην αρχή πρόσθετα διάφορα blogs αλλά ακόμη και αυτή η διαδικασία στην πορεία μου φάνηκε ολίγον τι περιοριστική.
Nevermind.
Ευτυχώς για μένα, στο μεσοδιάστημα δεν υπήρξαν παρά ελάχιστες παρεξηγήσεις μέσω αυτού του blog και οτιδήποτε προέκυψε θέλω να πιστεύω πως τακτοποιήθηκε χωρίς δάκρυα, αίμα και ιδρώτα. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις οι οποίες σαφώς και επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Λογικό άλλωστε ήταν αργά ή γρήγορα να συμβεί κι αυτό μιας και το ύφος του γραπτού λόγου μπορεί πολύ εύκολα να παρεξηγηθεί αν και εφόσον αναλογιστεί κάποιος το "εύφλεκτο" του χαρακτήρα ορισμένων ανθρώπων, τότε πολύ εύκολα μπορεί όχι μόνο να παρεξηγηθεί αλλά να δημιουργηθεί το οτιδήποτε από το πουθενά. Βέβαια, πολλές φορές το λάθος που κάνουμε εμείς οι άνθρωποι έχει να κάνει με το υποτιθέμενο νόημα πίσω από τις λέξεις και όχι με τις ίδιες τις λέξεις. Συνεχώς προσπαθούμε γεμάτοι δυσπιστία να διαβάζουμε ανάμεσα στις γραμμές τους ανθρώπους και όχι τους ίδιους τους ανθρώπους. Κάλλιστα μπορώ να πω το οτιδήποτε και ανά πάσα στιγμή λόγω ποικίλων παραγόντων και timing ο άλλος να το εκλάβει όπως του υπαγορεύει εκείνη την ώρα η ανασφάλεια του, η καχυποψία του, τα εκάστοτε πλειοψηφικά δείγματα ανθρώπων που γνωρίζει κατά καιρούς κ.ο.κ.
Ούτε κι αυτό με αφορά όμως. Δεν μπορώ να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας και πόσο μάλλον να αποδώσω διαπιστευτήρια για κάτι τέτοιο.
Στο μεταξύ οφείλω να πω, ότι μέσα από την smart βλακόσφαιρα, γνώρισα άτομα που όχι μόνο δεν είναι βλάκες μα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού κιόλας. Κι αυτό το θεωρώ αν μη τι άλλο καλό διότι όπου χάβρα υπάρχει και ο ανάλογος χαμός. Τον Νοέμβριο, κι ενώ βρισκόμουν σε ένα ταξίδι στην Ιταλία, καθώς σκεφτόμουν μέσα σε ένα ναό της Φλωρεντίας συνειδητοποίησα πως δεν ωφελεί να είσαι μνησίκακος σε κανέναν διότι ο ίδιος ο χρόνος σφυρίζει αδιάφορα σε αυτό που αποκαλούμε διαχρονικότητα αφορμών αλλά και αιτιών παρεξηγήσεων. Ο παλιόφιλος μου Jesus, μιλούσε συχνά πυκνά για την αξία της συγχώρεσης και για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει πάνω απ'όλα να μπορούμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας και έπειτα τους άλλους. Εμπράκτως, θεωρώ πως η σιωπή είναι η ειλικρινέστερη μέθοδος συγχώρεσης. Δεν χρειάζεται να εξηγούμε αλλά να έχουμε ανοιχτή καρδιά.
Ακόμη πιστεύω πως το γράψιμο αποτελεί ψυχοθεραπευτικό μέσον έκφρασης και φυσικά μια μέρα θα μου άρεσε πέραν του να εκφράζομαι μέσω blog, να μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο που δεν θα χρειαστεί να έχει την υπογραφή μου στο τέλος.

8.2.08

Κάπου, κάπως, κάποτε...


Υπάρχει κάτι πέραν από μένα, χωρίς εμένα αλλά για μένα.
Κάτι τόσο μικρό που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι στους χάρτες της οικουμένης.

Θαρρώ πως είναι εκεί που το στάχυ πυρόξανθο κυοφορεί την άσπιλη γονιμότητα των πάντων
και ο ήλιος ασπάζεται το ροδοκόκκινο ασήμι της μιας μέρας
που πεθαίνει για την χάρη της επομένης.
Κάτι που σαν ριζώσει μέσα μου θα με κάνει να σταθώ όρθιος
και να ανθίσω φωτεινούς βλαστούς.
Κάτι που θα με ξεριζώσει από την άγονη φαρμακωμένη γη κάνοντας με
να πετάξω μακρύτερα από την ουράνια σκέπη της ματαιότητας .

Ανάβαση.
Κατάβαση.

Αποκαθήλωση της όποιας θνητής ευτυχίας ως ελάχιστο φόρο τιμής
στην απομυθοποίηση της επίπλαστης πληρότητας.
Δεν κοστίζει τίποτα κι όμως είναι τόσο ακριβό το τίμημα για τα απλά του κόσμου.
Πέραν εκεί που δεν θα βρεις σύνορα να διχάζουν το μυαλό και την καρδιά.

Άοσμο.
Άυλο.
Απερίγραπτο.
Ανεκδήλωτο.
Αφόρητα, δικό μου.

Βαθαίνει το φαράγγι στα τάρταρα της ματιάς μου
και δεν υπάρχει κάτι να κρατηθώ.

5.2.08

Fields of the Nephilim-Live in Athens!


Έχω την τιμή να σας ενημερώσω πρώτος για κάτι που σίγουρα δεν έχει ακούσει ή διαβάσει κανείς ΠΟΥΘΕΝΑ. Οι Fields of the Nephilim θα εμφανιστούν Live στις 21 & 22 Μαρτίου στο Gagarin 205! Το συγκεκριμένο event έχει οριστικοποιηθεί κατά 90%. Αυτό σημαίνει πως οι πιθανότητες για να ακυρωθεί η συγκεκριμένη συναυλία είναι ελάχιστες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος όταν έχει να κάνει με τον Carl Mc Coy αφού δεν είναι λίγες οι φορές που έχει ακυρώσει συναυλία στο παρά πέντε. Σε μια βδομάδα θα ξέρουμε σίγουρα. Διανομή εισιτηρίων θα γίνει από το Dark Side records στα εξάρχεια και μάλλον από το Ticket House. Η τιμή των εισιτηρίων θα κυμαίνεται γύρω στα 35 ευρώ.
Τώρα, όσον αφορά τους Fields of the Nephilim και την σημασία που έπαιξαν ως μπάντα στο Gothic χώρο τα τελευταία 20 χρόνια δεν χρειάζεται να πω και πολλά πράγματα μιας και όσοι ασχολούνται με το Rock γενικότερα σίγουρα έχουν ακούσει για αυτούς. Οι υπόλοιποι μπορούν να διαβάσουν το παρακάτω Post Tribute που τους είχα αφιερώσει παλαιότερα και να φροντίσουν να τους δουν μιας και από ότι κατάλαβα το όλο live θα είναι "It's now or never".
Καλώς να τους δεχτούμε λοιπόν.


"Let us gather hallucinations from our private minds
Let us witness the reincarnation of the Sun"