28.4.09

Μετα-κίνηση


Όταν ο φόβος που ξερνούν τα ΜΜΕ προσπαθεί στο πέρασμα του να κερώσει το βιός των ανθρώπων, η ανάγκη για κίνηση φαντάζει κάτι παραπάνω από επιτακτική στις μέρες μας. Γατζωμένοι στην σιγουριά μιας αγκαλιάς, στην ασφάλεια της υποτιθέμενης μόνιμης εργασίας, στο προβλέψιμο πρόγραμμα της καθημερινότητας που επιφυλάσει μια τακτοποιημένη προσωπική ζωή και φυσικά έχοντας σε πλήρη φόντο όλο αυτόν τον τρόμο που ξεπηδά μέσα στα σπιτικά μας από τις οθόνες των τηλεοράσεων, η μόνη κι αδιέξοδη λύση σαν πρώτη και τελευταιά σκέψη είναι να καθίσουμε στα αυγά μας και μοιρολατρικά να κλωσίσουμε το πεπρωμένο μας.

Ξαναλέω, η ανάγκη για κίνηση είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Ειδικά στις μέρες μας. Η ενέργεια μοιάζει να μαραζώνει όσο στέκεται κανείς σε μια μονοδιάστατη κατάσταση αντίληψης της πραγματικότητας, ο εαυτός ασφυκτιά μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κανένας και τίποτα δεν τον προτρέπει να εκφραστεί δημιουργικά και πάνω απ'όλα αληθινά. Η συνέπεια είναι ο καθένας μας να τελεί σε ομηρία της ιδεοληψίας που κουβαλά η φιλοσοφία της "καβάτζας". Αυτό που χαριτολογόντας ονομάζουμε ως "plan B". Ή αλλιώς, η εναλλακτική μας επιλογή στην ύστατη προσπάθεια για σιγουριά απέναντι στο άγνωστο και στα πράγματα που δείχνουν μέρα με την μέρα όλο και πιο ζοφερά μα και επισφαλή για μας και τους γύρω μας.

Εκεί είναι που ορισμένοι από εμάς ψάχνουν για διέξοδο. Αναζητούν μέσα από την συνεχή μετα-κίνηση να μην βαλτώσουν σε οριοθετημένες περιοχές που ανήκουν και εκμεταλλεύονται άλλοι. Χωρίς εκπτώσεις, ημίμετρα και συμβιβασμούς κοιτάζουν τα μέσα τους και προσπαθούν αν μη τι άλλο να συμφιλιωθούν με όλα αυτά που ζητά η καρδιά. Τα απλά και τα αληθινά. Τι να το κάνεις άλλωστε το περιτύλιγμα όταν το περιεχόμενο είναι από ανούσιο ως ανύπαρκτο; Πως να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη όταν ξέρεις πως η ζωή σου είναι επτά μέρες ψέματα;
Γι'αυτό λοιπόν, η προσωπική μας ανάμιξη στα πεπραγμένα της κοινωνίας αλλά και το προσωπικό μας παράδειγμα στους τρίτους μπορεί να λειτουργήσει σαν φάρος για τις ευαίσθητες πυξίδες των ψυχών των ανθρώπων αλλά και σαν κόκκινο πανί για τους εξουσιαστές συνειδήσεων.

Αυτό υπήρχε ανέκαθεν, με την διαφορά, πως πλέον οι καιροί είναι πολλοί δύσκολοι για πρίγκιπες. Διότι, όλο αυτό το σκηνικό για το οποίο και μιλούμε σε παγκόσμιο επίπεδο σαφώς και δεν είναι φανταστικό στην ολότητα του. Είναι ηλίου φαεινότερον πως ορισμένα κέντρα εξουσίας με αριθμητή την πλουτοκρατία και παρανομαστή την δύναμη ισούντε την κυριαρχία απέναντι στις μάζες. Δημιουργούν πολέμους, οικονομικές κρίσεις, διαμορφώνουν τάσεις ζωής και συντηρούν δίπολα στημένων αντιπαραθέσεων.

'Οπως έλεγε ο Λάο Τσε,


"για να δυναμώσεις κάτι πρέπει να το αποδυναμώσεις πρώτα".


Σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει οδεύουμε προς το απόλυτο μηδέν. Προς την ολική ισοπέδωση που επιφυλάσει η απληστεία. Στην εξομοίωση κρίσεων και συνειδήσεων που πλέον μόνο οι νηφάλιοι σε νου, καρδιά και πνεύμα μπορούν να αντισταθούν.

23.4.09

Chinese love poem











"Fallen flower follows flowing water.
Flowing water wants to flow with
fallen flower upon it..."

18.4.09

Joan Osborne-One of Us

Προσδοκώ Ανάσταση στις καρδιές όλων μας...






If God had a name, what would it be
And would you call it to his face
If you were faced with him in all his glory
What would you ask if you had just one question

And yeah yeah God is great yeah yeah God is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if God was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home

If God had a face what would it look like
And would you want to see
If seeing meant that you would have to believe
In things like heaven and in jesus and the saints and all the prophets

And yeah yeah god is great yeah yeah god is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if God was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home
He's trying to make his way home
Back up to heaven all alone
Nobody calling on the phone
Except for the pope maybe in rome

And yeah yeah God is great yeah yeah God is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if god was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home
Like a holy rolling stone
Back up to heaven all alone
Just trying to make his way home
Nobody calling on the phone
Except for the pope maybe in rome

14.4.09

Νόμισμα






"Το ΕΓΩ
είναι η άλλη πλευρά
του ΕΣΥ"



(σταμάτησα λοιπόν να μιλώ για μένα και να ακούω για σένα)

Thievery Corporation-Sound the Alarm




Sound the alarm
Order the attack
Sound the alarm
Order the attack

Sound the alarm
Order the attack
It's martial law
Put your guns pon cock

Sound the alarm
Order the attack
It's martial law
Put your guns pon cock

Sound the alarm…

Sound the alarm
Order the attack
Sound the alarm
Order the attack

Sound the alarm
Order the attack
Selasie-I-soldias
Beat Babylon back

Sound the alarm
Order the attack
Selasie-I-soldias
Beat Babylon back

Sound the alarm…

Sound the alarm
Order the attack
Selasie-I-soldias
Beat Babylon back

Sound the alarm
Order the attack
Selasie-I-soldias
Beat Babylon back

Sound the alarm…
Sound the alarm…
Sound the alarm…
Sound the alarm…

12.4.09

Οινο-πνεύματα





"Καθότι είμαστε όλοι άνθρωποι, είναι φυσικό ορισμένες φορές να βάζουμε νερό στο κρασί μας και να συμβιβαζόμαστε σε πράγματα μικρής σημασίας.

Υπάρχει πρόβλημα όμως, και μάλιστα μεγάλο, όταν στο τέλος αντιληφθούμε πως αντί για κρασί πίνουμε μόνο νερό"

11.4.09

G-old





"Τι χρώμα έχει, ο σαφής άνθρωπος;"

"Χρυσαφής"






Αφιερωμένο στην Moka

Jeronimo {groovy}



Τελευταίως, απαξιώ. Γενικώς και αδιακρίτως. Αποφεύγω να μιλάω (πόσο μάλλον να κράζω) για πράγματα που έχουν να κάνουν με την αυταπάτη/πραγματικότητα που σέρνει ο καθείς μέσα του ως δυσαναπλήρωτο κενό και εστιάζω στην δική μου πλάνη. Δεν τολμώ καν να το ομολογήσω στον εαυτό μου καθώς πάντοτε υπάρχει το ενδεχόμενο ενός οριστικού και αμετάκλητου εκτροχιασμού από σταθερές και αξίες που εξαρχής ο ίδιος είχα θέσει. Επίσης, προτιμώ στο blog μου να ανεβάζω διάσπαρτα εικαστικά ψηφιδωτά εικονογραφημένης υπαρξιακής εικασίας από το να γράφω. Διότι τον τελευταίο καιρό, ο Καιρός μου, μου επιβάλει σαφώς να αδιαφορώ απέναντι στην όποια επεξήγηση της εκάστοτε εσωτερικής Ιδέας.
Οι καλλιτέχνες τα έχουν πει όλα. Με μια όχι τόσο άμεση και μεστή προσέγγιση μα με έναν τρόπο που όλους μας αγγίζει και μας διαπερνά συθέμελα. Ανοίξτε την καρδιά σας λοιπόν. Στην ανάγκη, τα αυτιά και τα μάτια σας.

Οι στίχοι; Αχ, αυτοί οι μοναδικοί στίχοι που ανάμεσα στις γραμμές χορεύουν παιχνιδιάρικα νοήματα...από ένα λησμονημένο τραγούδι ξαναθυμάσαι όλα όσα είχες προσεχτικά θάψει κάτω από το κρεβάτι σου, μια εκ βαθέων εξομολόγηση σε κάνει να κοκκινίζεις, η απαγγελία τεθλιμμένων ποιημάτων κτίζει ρέκβιεμ μεταθανάτιας ζωής, η ολόψυχη και αληθινή αφιέρωσις για μια στιγμή σε βάζει να συλλογιστείς την σημασία των λεγομένων σου, ενώ ακολουθεί το μοιραίο πεπρωμένον της ιερής και απαράβατης υπόσχεσης.
Χάραξη πορείας προς την θεία επίκληση εις το Αέναον Φως.
Αυτό σε κάνει να ανθίζεις ηλιόλουστα.
Η διαπίστωση που αποκαλύπτεται, όχι ως άθροισμα λογικών εν-τυπώσεων, μα ως καθαρή Γνώσις.
Για εμένα πριν από μένα.

Άρρητο, φίλτατε.

Ούτε "σεντόνια" με τα αποτυπώματα του υποφαινόμενου, ούτε αναρτημένες μαρκίζες φρεσκοπλυμένων φιλοσοφημάτων ηθικής και ρομάντζου. Κι ας μοιάζει ανά περιόδους το blog μου με τον Jeronimo Groovy. Και ινδιάνος, και groovy.
Η απλότητα στην καρδιά και στο πνεύμα είναι αυτή που κάνει την ζωή απλή.

Κατανοητός άτακτε φίλε μου;

7.4.09

Portishead-Roads




Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

Storm.. in the morning light
I feel
No more can I say
Frozen to myself

I got nobody on my side
And surely that ain't right
And surely that ain't right

Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

[Instrumental]

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

Ρατσισμός






Ερώτηση παιδιού κατά την διάρκεια εκδήλωσης κατά των αφρικανικών φυλών:

"Μπαμπά, γιατί οι ρατσιστές πηγαίνουν το καλοκαίρι διακοπές για να μαυριστούν;"






Γλαύκωψ
"Ο Διαβολοδικηγόρος ξαναχτυπά!"
Εκδ. Πήϋσις

5.4.09

Άνθρωποι των Θαυμάτων: Kurt Cobain RIP (1967-1994)

Σαν σήμερα, 15 χρόνια...




"Εγώ το ξεκίνησα πρώτος
Εγώ το ξεκίνησα πρώτος
Ήμουν εγώ
εγώ
Εγώ είμαι αυτός
Εγώ ήμουν ο δημιουργός
Θα το πάρω πάνω μου
εγώ
Ήμουν εγώ
Εγώ ήμουν ο υποκινητής
ο παππούς
ο πρώτος και κύριος
Το έκανα πολύ καιρό
Πριν από όλους
Ήμουν εγώ
Εγώ παίρνω όλο το φταίξιμο
Εγώ παίρνω όλη την ευθύνη
Λάθος μου
Εγώ τα ξεκίνησα όλα
Εγώ το ξεκίνησα πρώτος
εγώ
Εγώ είμαι αυτός
Κατηγορήστε με
δείξτε με με το δάκτυλό σας
Αυτή είναι η απόδειξη μου,
που υπογράφω;
δώστε μου αυτό που μου ανήκει
δώστε μου αυτό που δικαιωματικά είναι δικό μου
δώστε μου αυτό που μου αξίζει"





"Τα ημερολόγια του Kurt Cobain"
Εκδόσεις Μεταίχμιο

3.4.09

Μουσική













"Η Μουσική είναι μία,
οι μουσικοί είναι πολλοί"

1.4.09

Στίγμα '01







"Οι άνθρωποι που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν μόνο το στόμα τους,
αναζητούν πάντα διαθέσιμα αυτιά"