Στοπ Καρέ

Περνάμε την φάση μας μέσα στην γενικότερη αφασία που διαφεντεύει τον πλανήτη. (κλικ)

Πολλές φορές καθόμαστε στην αίθουσα αναμονής και περιμένουμε να ακούσουμε το όνομα μας. (κλικ)

Οι ώρες αφήνουν ίχνη πάνω στο πρόσωπο μας καθώς το όνομα μας δεν λέει να ακουστεί από τα μεγάφωνα του θαλάμου. Το περιθώριο μας καλεί ενώ την ίδια στιγμή με βαριά καρδιά παίρνουμε απόφαση να δραπετεύσουμε από την έξοδο κινδύνου μια και καλή προς αποφυγήν της ματαιοδοξίας που πλέον έχει πάρει διαστάσεις πανούκλας. (κλικ)

Αόριστη προσμονή χαρακτηρίζει την στάση του κορμιού μας. Τον τρόπο που κοιτάζουμε τα πράγματα γύρω μας, το πως ακούμε πολλές φορές ακούραστα στόματα να εκτοξεύουν πυρακτωμένες λέξεις. (κλικ)

Μια ανεξήγητη αναμονή δοκιμάζει την υπομονή μας κάνοντας μας να τρίβουμε νευρικά τα ιδρωμένα χέρια μας το ένα μέσα στο άλλο ενώ απορροφημένοι κοιτάζουμε προς τον ουρανό.
Ένας κρότος γεμίζει τον αέρα με την μυρωδιά του αντηλιακού να θέλει να μας τρυπήσει τα ρουθούνια. Οι αισθήσεις μας οδηγούνται στο βασίλειο των παραισθήσεων και κανείς δεν γνωρίζει το πως θα ξεφύγει από τούτο τον εφιάλτη. (κλικ)

Γνωμικά, δοκίμια, αναλύσεις, ημερολόγια, παραβολές, εξομολογήσεις, κατηγόριες, κακεντρεχείς διαπιστώσεις και ατέλειωτο φαρμάκι έχουν γίνει ηλεκτρονικά πυρομαχικά στην υπηρεσία κομπλεξικών μισάνθρωπων που ευαγγελίζονται το πνεύμα της Αλήθειας. (κλικ)

Χαμένοι σε ένα φαύλο πάρε-δώσε με τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου πάλι δικά μου. Ξαναμετράμε λοιπόν τι μένει στο καθημερινό μας αλισβερήση με τον έτερο εαυτό και δεν θέλουμε να αποδεχθούμε πως ο ωφελιμισμός είναι αυτός που κρύβεται κάτω από το τομάρι της παλιανθρωπιάς. (κλικ)

Ονειρευόμαστε τον έρωτα και την αγάπη απαιτώντας, επαιτώντας και πολλές φορές απατώντας τον ίδιο μας τον εαυτό με χίλια δυό τεχνάσματα. Κρατώντας λοιπόν τα σκήπτρα του αλάθητου και του ιερού περιμένουμε τον έτερο σύντροφο να μας αγαπήσει, να υποχωρήσει, να συμβιβαστεί, να μοιραστεί και να γονατίσει μπροστά στην μεγαλειότητα μας όχι για να μας επιβεβαιώσει το σύνδρομο ανωτερότητας που μας κατατρέχει αλλά δηλώνουμε πως το πράτει για την Αγάπη. (κλικ)

Ζητούμε αλληλοκαταννόηση, αμέριστη φροντίδα, επικοινωνία εις βάθος, αμφίδρομη αγάπη, ανιδιοτέλεια, καθαρότητα ψυχής, ερωτική παραδείσια ζωή κ.ο.κ.
Μα όλα αυτά τα ζητάμε. Ξανά και ξανά. Δεν τα προσφέρουμε. Τα ζητάμε και πολλές φορές γινόμαστε άπληστοι σκορπιοί που όχι μόνο δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τα προσκυνήματα του/της συντρόφου μας αλλά κοιτάζουμε με μοιραίο αμφότερο κέντρισμα να ποτίσουμε με δηλητήριο τις ζωές μας. (κλικ)

Θα σε περιμένω λοιπόν να μου γεμίσεις την ζωή με φιλοσοφήματα και μικροαστικές μπούρδες. Να μου χαρίσεις μια Αλήθεια δανεική και γιατί όχι μερικές οδηγίες χρήσεως για έναν γονιμότερο και δημιουργικό βίο. Να μου πουλήσεις ανωτερότητα και να αγοράσω υποταγή. Να με συμβουλέψεις όταν η ίδια σου η ζωή υπάρχει και αναπνέει ασυμβούλεφτη από το εσωτερικό δούναι και λαβείν. (κλικ)

Μιας και μου τελείωσε το φλας, φώτισε την σκιά μου με την ετερόφωτη γνώση σου...