Τα Φύλλα δεν Τετραγωνίζονται, λέμε!

Στα πλαίσια λοιπόν της ανταλλαγής, υποκειμενικών πάντα, απόψεων και με αφορμή ένα μακροσκελές σχόλιο του φίλου It is θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα που αφορούν προηγούμενο μου Post.
Σε αυτό το σημείο, αν και το θεωρώ αυτονόητο, θα ήθελα να αναφέρω πως οι απόψεις που εκφράζονται εδώ είναι καθαρά υποκειμενικές και δεν έχουν σκοπό να πείσουν κανέναν για τίποτα. Ο καθένας έχει ένστικτο, κριτικό νου και πνεύμα ώστε να μπορέσει να επιλέξει τι τον εκφράζει και τι όχι. Ο καθένας από μας μπορεί να ρίξει μια ματιά στον κόσμο και να δει τι είναι αυτό το οποίο έχει πραγματικό νόημα και ουσία για την πρόοδο και την εξέλιξη του Πνεύματος.

Ο άνθρωπος, φέροντας μέσα του την άσβεστη φλόγα του Πνεύματος και με υλικό όχημα το σώμα του ώστε να μπορεί να εκδηλωθεί αλλά και να βιώσει τον εαυτό του καλύτερα στο υλικό πεδίο έχει ως οδηγό τις πέντε του αισθήσεις. Άρα, το φυσικό πεδίο στο οποίο κινείται είναι καθαρά τρισδιάστατο. Αναφέρομαι, στο υλικό φυσικό πεδίο. Οι επιπτώσεις του Χρόνου μπορεί να έχουν εφαρμογή στο φυσικό πεδίο αλλά ο ίδιος αποτελεί κάτι το άυλο και σαφώς δεν έχει να κάνει άμεσα με τις πέντε μας αισθήσεις. Άρα, δεν μιλάμε για τετρασδιάστατο περιβάλλον διότι αναφέρομαι στο πεδίο που αναγνωρίζει ο άνθρωπος μέσα από τις πέντε του αισθήσεις. Ειδάλλως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για άλλες φυσικές δυνάμεις που μας επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όπως η βαρύτητα ή τα μαγνητικά πεδία.

Είναι κοινή αποδοχή στα μυαλά των κατοίκων ολόκληρου το πλανήτη πως ο χρόνος πράγματι είναι τρισδιάστατος. Όλοι μας αναφερόμαστε στο Χθές, στο Σήμερα και το Αύριο. Ο Χρόνος όμως δεν καταλαβαίνει από αυτές τις διακρίσεις. Είναι γραμμικά κινούμενος και δεν επηρεάζεται από το πως εμείς θα τον αποκαλέσουμε. Υπάρχει για τον εαυτό του και δεν θεωρεί σε καμιά περίπτωση πως αυτοαναιρείται. Το θέμα Χρόνος σαφώς και άπτεται φιλοσοφικών συζητήσεων μα από την άλλη ιδέες όπως αυτή της μετενσαρκώσεως μας δείχνουν το παροδικό της ύλης. Ειδικότερα, αν κάποιος έχει βιώσει μέσα από την ιδέα της μετενσάρκωσης την έννοια του φθαρτού και του πεπερασμένου ως απώτατη μοίρα της ύλης καταλαβαίνει πως το μόνο το οποίο ορίζει ο χρόνος είναι η ύλη και μόνον η ύλη. Η πνευματική φύση του ανθρώπου όχι μόνο είναι ελεύθερη από τα δεσμά του Χρόνου αλλά κατανοεί πως ο Χρόνος δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση (βλ. Matrix).

Δεν ανέφερα πως οι επιστήμες είναι εξορισμού αντίθετες με την εξέλιξη και την πρόοδο. Είπα όμως πως έχουν καταλήξει να είναι έτσι. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά. Οι επιστήμες, όπως και οι τέχνες, γεννήθηκαν στους αρχαίους χρόνους και είτε αρέσει σε ορισμένους είτε όχι οι κύριες θεωρίες των επιστημών και των τεχνών άνθισαν από την μυστικιστική και την φιλοσοφική σκέψη (βλ. Πυθαγόρεια Μαθηματικά, Ζωροαστρισμό, Θεουργία, Αλχημεία κτλ). Οι περισσότεροι των επιστημόνων και καλλιτεχνών υπήρξαν μυστικιστές. Ήταν αυτοί που τις επιστήμες και τις τέχνες της χρησιμοποίησαν με σεβασμό αλλά και ρομαντική διάθεση απέναντι στην Φύση. Δεν είχαν διάθεση να απομυθοποιήσουν και να καταστρέψουν το μυστήριο της Φύσης αλλά να υποκλιθούν μπροστά στην ιερότητα της. Δεν διαχώρισαν τον άνθρωπο από τα ζώα αλλά και τον φυσικό πλούτο του πλανήτη. Δεν επεδίωξαν να παίξουν το ρόλο ενός γήινου Θεού και με απληστία να ορίζουν την τύχη της ίδιας της γης.

Στις μέρες μας συμβαίνει κάτι τέτοιο ή τελείως το αντίθετο; Η επιστήμη χρησιμοποιείται με σύνεση, σεβασμό και ηθικές αρχές απέναντι στην Φύση ή έχει πέσει σε χέρια ανόητων ανθρώπων που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος επιχειρήσεων έχοντας απολέσει εδώ και καιρό το αίσθημα του μέτρου; Φυσικά και δεν μιλάω για ορισμένους ανθρώπους οι οποίοι παραμένουν σταθεροί σε αξίες και ιδανικά τα οποία είναι αφιλόκερδα και μη ωφελιμιστικά. Μα η πλειοψηφία είναι έτσι ή υπάρχουν οργανωμένα λόμπι επιστημονικών κύκλων που λυμαίνονται μαζί με τις επιχειρήσεις την ανθρώπινη υλική ματαιοδοξία και το πνευματικό αδιέξοδο των καιρών μας;

Μπορεί επιτεύγματα των αρχαίων χρόνων να μην λένε τίποτα στον σύγχρονο άνθρωπο αλλά εμένα μου λένε πολλά. Και ο λόγος είναι πως εμείς οι καλλιεργημένοι και κατά τ'άλλα πολιτισμένοι άνθρωποι με τα μέσα που έχουμε στην διάθεση μας όσον αφορά την επιστήμη αντί να δημιουργούμε έναν καλύτερο κόσμο, έχουμε φτάσει στο σημείο του υπέρτατου κυνισμού και κτηνωδίας. Καταστρέφουμε με μεγαλύτερη ευκολία από ότι δημιουργούμε. Παλαιοί πολιτισμοί, κατ'εμάς πρωτόγονοι και βάρβαροι, χωρίς τεχνολογικά μέσα και ανώτερη ακαδημαϊκή παιδεία εντύπωσαν προοδευτικές απόψεις και κατάφεραν πράγματα που ακόμα και σήμερα εμείς οι ανήσυχοι ξερόλες τα κοιτούμε με απορία (βλ. ημερολόγιο των Μάγιας, πυραμίδες, εναλλακτική ιατρική κτλ). Αν οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αντιληφθεί σε σχήμα και μορφή το γενετικό ανθρώπινο κώδικα, λαμβάνοντας υπόψιν τα πενιχρά μέσα επιστημονικής κατάρτισης και εξοπλισμού της τότε εποχής, προφανώς είχαν στην διάθεση τους κάποια άλλα κλειδιά γνώσεως που σε μας μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστα. Επειδή όμως οι τότε πολιτισμοί, έδιναν στα πάντα μια μυστικιστική και ιερή εξήγηση ποτίζοντας τα με θρησκευτική διάθεση, απέφευγαν να βάζουν χέρι σε πράγματα που υπάρχουν εξ'ορισμού κόσμου. Απέφευγαν να σχολιάζουν και να βλέπουν με εγωιστική έπαρση τα πεπραγμένα της Φύσεως διότι μέχρι σήμερα ότι έχει φτιάξει η Φύση παραμένει τέλειο και σε πλήρη συμφωνία με τα δημιουργήματα της. Ακόμα και πράγματα που συναντούμε στη Φύση και εκ πρώτης όψεως μοιάζουν ως δήθεν ατελή εξυπηρετούν ένα μεγαλύτερο σκοπό στην αλυσίδα της αρμονικής εξέλιξης του πλανήτη. Σε αντίθεση με τα περισσότερα εφευρήματα του ανθρώπου που όχι μόνο σε ένα βάθος χρόνου δημιουργούν αστάθεια και δυσαρμονία στην μοίρα της γης αλλά στο τέλος αποδεικνύονται πως είναι εχθρικά όχι μόνο για την φύση αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο.

Σε ένα σημείο του σχόλιου σου αναφέρεις, " Η επιστήμη δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ μέρος του συστήματος... Σκοταδισμός επέρχεται πάντα όταν πολεμάτε η επιστήμη και επικρατεί η μεταφυσική... ο μεσαίωνας είναι το πιο κλασικό παράδειγμα... ήταν η γιορτή της μεταφυσικής και η δίωξη της επιστήμης..."
Πρώτα απ'όλα, κι ας μου συγχωρεθεί η υπέρμετρη σιγουριά, αλλά μόνο και μόνο από αυτό το σχόλιο σου κατάλαβα πως δεν έχεις ιδέα για το τι εστί Μεταφυσική. Το να αγαπάς την Επιστήμη είναι δικαίωμα σου και καλά κάνεις. Άλλωστε, κι εγώ την αγαπώ εφόσον την θεωρώ απαραίτητο εργαλείο για την έκφραση και εκδήλωση στο φυσικό πεδίο πολυποίκιλων διαχρονικών μεταφυσικών αληθειών. Το παραπάνω σχόλιο σου όμως δείχνει πέραν από πλήρη άγνοια και μια τάση ισοπεδωτισμού. Ο Μεσαίωνας αγαπητέ φίλε δεν ήταν η γιορτή της Μεταφυσικής αλλά η θυσία των δεισιδαιμονιών και των προκαταλήψεων στο βρώμικο βωμό της Θρησκείας και του Δογματισμού. Μυστικιστές από κάθε κλάδο των επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών θυσιάστηκαν για τις ιδέες τους που παρέκκλιναν έστω και στο ελάχιστο από το Status Quo της εκκλησίας όταν την ίδια στιγμή, οι συνάδελφοι τους υποκλίνονταν στα πόδια του Πάπα και υπέγραφαν την θανατική καταδίκη του διαφορετικού.

Ξαναλέω λοιπόν.
Ο Ορθολογισμός απέτυχε παταγωδώς. Διότι απομυθοποίησε τον ρομαντισμό με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ίδια την ζωή. Με άκρατο κυνισμό και ρεαλισμό εξηγούμε τα πάντα και κατόπιν θεωρώντας τα κεκτημένα μας, παραβαίνουμε σε αυτά χωρίς ηθικούς κανόνες και μυστικιστικό σεβασμό στο μυστήριο της Ζωής. Μια ματιά γύρω μας, μπορεί εύκολα να μας δείξει προς τα που οδεύουμε. Γενετικά πειράματα, μεταλλαγμένες τροφές, ασθένειες που εμφανίζονται στα ζώα από το πουθενά, θανατηφόροι ιοί που ξεφεύγουν από πειράματα εργαστηρίων, έξυπνες βόμβες από βλαμμένους ανθρώπους κ.ο.κ.
Η λίστα είναι ατελείωτη και τα αποτελέσματα οδηγούν σε εξίσου ατελείωτες καταστροφικές συνέπειες με τελικό αποδέκτη τον άνθρωπο ως θύτη και θύμα.

Ας καταλάβουν επιτέλους ορισμένοι πως τα φύλλα δεν τετραγωνίζονται.
Ότι οι νιφάδες του χιονιού, κυοφορούν μέσα τους την ασύμμετρη τελειότητα του Χάους.
Η σελήνη, θέλουμε να είναι πηγή έμπνευσης τραγουδιών και ποιήματων και όχι να γίνει διάδρομος προσγείωσης της ανθρώπινης περιέργειας.
Ο Άνθρωπος είναι ένας απλός επισκέπτης που οφείλει να δείξει άπειρη ευγνωμοσύνη στον οικοδεσπότη του και όχι να παρασιτεί πίνοντας το αίμα της γης.
Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να ξεπεράσει το άκρατο υλισμό του και την πλήρη απουσία πνευματικής αναζήτησης.
Αν αποκτήσει επαφή, με τον εσωτερικό του Μικρόκοσμο θα μπορέσει να αφουγκραστεί και την σύνδεση με τον Μακρόκοσμο της ίδιας της Ύπαρξης.