Σαν ήρθε το πλήρωμα του Χρόνου
και αγκαλιάστηκαν τα δυο 7αρια,
επέλεξα να αποχωριστώ τον Ωκεανό του Αοράτου
και σαν μια ταπεινή σταγόνα που επιζητεί να βιώσει τον εαυτό της ενσαρκώθηκα φέροντας πάνω μου για σφραγίδα τον Νόμο του 9.
Έκτοτε, προσπαθώ να αποβάλλω το κουκούλι και την ασχήμια της κάμπιας.
Μια προσπάθεια μεταμόρφωσης τόσο επίπονη και οδυνηρή,
που πολλές φορές με ανάγκασε να σταματήσω.
Να ξαποστάσω.
Ήθελα όμως τόσο πολύ να ξαναγεννηθώ σε κάτι όμορφο και συνάμα άσπιλο
που θα έκανε την επαίσχυντη καταγωγή μου να μοιάζει με κακό όνειρο.
Διάλεξα όνομα , φύλο και πατρίδα
μα τίποτα από αυτά δεν με έκαναν να λησμονήσω
το Θείο Έργο και την ιερή υποχρέωση που έπρεπε να επιτελέσω.
Above All…
The Law of 4L
8 σχόλια:
πιο πολύ απ΄όλα με μπέρδεψε η αλλή πλεύρα...
Και τώρα που σταματήσατε τι θα κάνετε;
Δεν θα βαρεθείτε;
Το ΕΓΩ είναι μια άλλη έκφραση του ΕΣΥ!...
Και καλυτερα ν' ακούς λίγο περισσότερο, παρά να μιλάς...
@aerostatik,
Join the club then...:)
@Spy,
Θα βρω το κέντρο μου ξανά.
Υ.Γ.: Please, κόψε τον πληθυντικό. Ειλικρινά, δεν χρειάζεται.
Με κάνεις και νιώθω σαν δεινόσαυρο :)
@Εγκλωβισμένος,
Ας τα καταργήσουμε λοιπόν...τι λες?
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με υγεία και χαμόγελο!
@MOLEMOU,
το ίδιο εύχομαι και για σένα...
M.
@Ανώνυμος,
W.
Δημοσίευση σχολίου