Ίκαρος

Δίχως χάρτες.
Χωρίς πυξίδα.
Ακολουθώ το άστρο της Αφροδίτης.
Πορεύομαι χιλιάδες φεγγάρια στην τροχιά ενός φαύλου κύκλου.
Ονείρατα χιλιοειπωμένα και ξεφτισμένες ιδέες, δεν μου χρειάζονται.
Συγχώρεσε με για το βάρος που κουβαλώ μα τα φτερά μου είναι μαθημένα να σηκώνουν στις πλάτες τους ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Η αγάπη θα σε απελευθερώσει και η βία θα σε σκλαβώσει σε κάτι το οποίο δεν είχες φανταστεί πως μπορείς να γίνεις.
Ότι πάρεις από μένα πάλι δικό σου θα είναι. Διότι ο παραλήπτης με τον αποστολέα συγγενεύουν σε αυτό το ακατάληπτο δούναι και λαβείν. Ο εκμεταλλευτής εξαρτάται πλήρως από τον εκμεταλλευόμενο κι ας δικαιώνονται τα πάντα σε ένα ανώτερο επίπεδο. Ακόμη και η άπληστη ανάγκη μας για επιβολή. Ακόμη και η ανασφαλής μας ανάγκη να νιώθουμε εκμεταλλευόμενοι από μια ανώτερη δύναμη, από τον διπλανό μας, από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Συγχώρεσε με που σου γεμίζω το κεφάλι με ασάφειες. Η φύση μου δεν μου επιτρέπει να ησυχάσω. Κι εγώ δεν μπορώ να μην φλερτάρω με το σαφές νόημα μιας ύπαρξης που κουβαλώ σαν ομφάλιο λώρο μούλας γέννας.
θα ξεδιπλώσω τα φτερά μου και όλα θα φαίνονται από ψηλά ως οφείλουν να είναι. Μικρά και ασήμαντα.
Ο Ίκαρος φλέγεται από την επιθυμία του να αγγίξει τον ήλιο.
Θα το κατορθώσω κι ας καώ από τον ζωοδότη ήλιο.

Να το θυμάσαι όπου κι αν είσαι.