Όταν ανοίγεις την καρδιά σου κράτα ρε και λίγο αβάντα
όλα τον κόπο δεν αξίζουν το ίδιο πάντα
μην ξεγελίεσαι και σε παίρνουν χαμπάρι με την πρώτη
μπορεί η τύχη να σου χρωστάει έναν προδότη.
Ή ακόμα ένα φίδι με την γλώσσα ποτισμένη
με φαρμάκι που αντέχει στον καιρό δεν ξεθυμαίνει
μην το χαϊδεύεις λοιπόν κι όταν άκακο σου μοιάζει
κάνε το πρώτος να τρομάζει
Τι έχεις να χάσεις το καλό ή το κακό
έτσι κι αλλιώς θα σε δαγκώσει όταν σε βρεί βολικό
θα τυλιχτεί απ’το λαιμό σου
θ’αλλάξει δέρμα να ξαλαφρώσει απ’τον καημό σου
Σ’αυτά τα μέρη από παλιά μας ζώνουν τα φίδια
δε βρήκα ούτε ένα ρε να κουβαλάει πάνω του αρχίδια
δε βρήκα ούτε ένα να τελειώνει μοναχό του
πάντα κάποιος θα υπήρχε που γελούσε στο χαμό του
Σύνδρομο της κατοχής ή μετάλλαξη εποχής
που οι ρουφιάνοι τώρα είναι άνευ ενοχής
έχουν κώδικα κοινό ίδιο λάκο για φωλιά
κι από κει που δαγκωνόντουσαν ν' αλλάζουν φιλιά
Ζευγαρώνουν με καμάρι και φωνάζουν δυνατά
είναι κάτι που γνωρίζουν καλά τα ερπετά
δεν τα ξέρω εγω αυτά και πάρτε το χαμπάρι
όποιος προδόσει μια φορά θα μου χρωστάει και μια χάρη
Όσα σου έταξα λοιπόν να τα θυμάσαι καλά
κι όταν θα σέρνεσαι όπως λέει κι η κατάρα χαμηλά
να ’χεις το νου σου άμα ταιριάξει το φαρμάκι θα σου βγάλω
και να το πιείς με το ζόρι θα σε βάλω
Θα θέλει το κορμί σου την ψυχή σου ν’ αδειάσει
κι ένα θάνατο αργό να σου ταιριάζει
θα θέλει την ντροπή σου λάφυρο για τη ζωή σου
κι όταν θέλουν οι τύψεις θα ξεδιψάνε στην πληγή σου
Γι’ αυτό σου λέω κράτα το μάτι ανοιχτό όταν κοιμάσαι
μια νύχτα σαν κι αυτή θα ’ρθω που θα φοβάσαι
να σου τυλίξω το λαιμό με λίγη λάσπη απ’ το βάλτο
μας περισσεύει το κακό εκεί κάτω
Μας περισσεύουν κι οι μύθοι αλλά απ’ αυτό δε σου χαρίζω
σου ’χα φτιάξει ένα ψέμα τώρα πίσω δε γυρίζω
θα μείνω εδώ κι όσο καιρό και να μου πάρει,
θα περιμένω γι’ αυτό κάνε μου τη χάρη.
Γιατί όπως λέει κι ο σοφός
όταν του ήλιου βγεί το φώς
το φίδι άσε μονάχο να συρθεί
μη το βοηθάς να σηκωθεί.
Τι ωραία η προδοσία σου ’χει φτιάξει ευλυγισία
για να σου δίνουν οι χαμένοι σημασία
σου ζωγράφισε κι ένα χαμόγελο στο στόμα
σού ’φτιαξε μάσκα αφού κατούρησε στο χώμα
Σ’ άλλαξε τη μιλιά κι έδωσε στα πουλιά
για να μιλάνε όσο πετάνε την παλιά
να λένε όποιος την είδε σε μια νύχτα παλικάρι
ότι είμαι εδώ και μου χρωστάει και μια χάρη.
Κάνε μου τη χάρη, όσα σου έταξα να τα θυμάσαι.
Κάνε μου τη χάρη με το ένα μάτι ανοιχτό να κοιμάσαι.
Κάνε μου τη χάρη να μιλάς δυνατά όταν φοβάσαι.
Κάνε μου τη χάρη, για να σ’ ακούω απ’ οπου και να’σαι.
~ Active Member ~
7 σχόλια:
Και γαμώ το στίχο. Τέλειος. Ουστ παλιοφίδια.
Live ειναι καλυτερο κιολας το κομματι αυτο
Κρατάω τους δυο τελευταίους στίχους αυτού του κομματιού.
Να μιλάς δυνατά όταν φοβάσαι
Να σ'ακούω απ'όπου και να σαι
Ό,τι και να είναι η αγάπη, όποια μορφή και να παίρνει, υπάρχει. Είναι πανταχού παρούσα, όπως έγραψες. Μερικές φορές αυτή κάνει τα φίδια να κουλουριάζουν από το φόβο τους, η βροχή από τα χάδια μας κάνει τον ουρανό να σκοτεινιάζει, η βροχή από τα χάδια μας τους χτυπάει κατάστιχα. Οι κραυγές που δεν πνίγουμε, το παιδί που δεν ξεχάσαμε, τα αγγίγματα που δεν φοβηθήκαμε, αυτά κάνουν τα φίδια να τρέμουν.
Να είσαι καλά
Όσο περνούν τα χρόνια, συναντώ όλο και περισσότερα "ερπετά" στο διάβα μου.
Κι εγώ που νόμιζα ότι θα εκλείψουν. Κι όμως...
Τι να σου κάνει και το σκοινάκι για τα φίδια.. όσες φωτιές κι ανάψεις...
Μερικά δαγκώματα είναι αυτά που σε κάνουν ν'αποκτάς ανοσία, οπότε συνηθίζεις. Μαθαίνεις να περνάς από πάνω τους κι αυτά τ'αφήνεις να σέρνονται. Και πλέον δεν μπορούν, ούτε να σ'αγγίξουν. Δεν κάνουν τον κόπο άλλωστε, γιατί νώθουν ότι δεν μπορούν πλέον να σε κάνουν θύμα τους.
Ελπίζω αγαπημένε Άβατον να είσαι καλά!
ο ξεχασμένος... μέρμυγκας
(αλήθεια.. ξέρεις ότι με έκαναν μαγαζί, μπαρ καφέ για την ακρίβεια.
"Μερμηγκι" και μάλιστα κοντά στα μέρη μου! )
:)
Γεια σου ρε παίχτη,
καιρό έχω να σε πετύχω.
Τι γίνεσαι;
Το κομμάτι που επέλεξες είναι καταπληκτικό.
Θυμάμαι εκεί στο '98 τον χαμό που είχε προκαλέσει.
Γενικότερα μου αρέσουν αρκετά τα tracks που επιλέγεις να ανεβάσεις.
Να είσαι καλά παιχταρά και να περνάς όμορφα τις στιγμες σου με αυτούς που γουστάρεις.
@Δείμος του Πολίτη,
Τέλειος στιχοπλόκος ο B.D. Foxmoor.
@Bliss,
τα ευκόλως ενοούμενα παραλείπονται καλή μου.
@Agent of Chaos,
"Ζευγαρώνουν με καμάρι και φωνάζουν δυνατά
είναι κάτι που γνωρίζουν καλά τα ερπετά
δεν τα ξέρω εγω αυτά και πάρτε το χαμπάρι
όποιος προδώσει μια φορά θα μου χρωστάει και μια χάρη"
@Μέρμυγκα μου,
Με το πέρασμα τον χρόνων, έχω μάθει όχι μόνο να πατάω στο κεφάλι τα φίδια που μπλέκονται στα πόδια μου αλλά όταν έχω κέφια κάθομαι και παίζω μαζί τους με την φλογέρα μου και τα κάνω να λικνίζονται στις μελωδίες μου μέχρι να ζαλιστούν και να πέσουν κάτω εξαντλημένα.
Η αλήθεια είναι καλή μου πως έχω μπλέξει τελευταία άσχημα. Δεν έχω καθόλου χρόνο ούτε για τον εαυτό μου. Πέραν από το δικό μου blog δεν προλαβαίνω να διαβάσω άλλα blogs και γενικότερα δεν μπορώ να πω πως κάνω και τα τρελά πράγματα.
Πρέπει να πάμε στο μερμύγκι για κάνα drink και να μου πεις και τα νέα σου από κοντά. :)
@Magica,
ήξερα ότι θα σου αρέσει όσο αρέσει και σε μένα. ;)
@Sigmataf,
η αλήθεια είναι πως καιρό έχουμε να τα πούμε αλλά δεν είσαι ο μόνος που έχω χάσει. Είμαι on the run μα ευελπιστώ πως σε κάποια φάση θα καταφέρω να μπω σε μια σειρά.
nice song!!!
kisses
Δημοσίευση σχολίου