DE OCULO HOOR*

Δημοσίευση Επιπέδου Α'
Ερμητικό Τάγμα της Χ.Α.


1.Αυτό είναι το Βιβλίο του Ανοίγματος του Ματιού του Ώρου, σύμβολο του οποίου για τους αμύητους είναι το μάτι μέσα στο τρίγωνο και ερμηνεία του η φώτιση.
2.Εσύ που διαβάζεις αυτό δε διαβάζεις. Εσύ που αναζητάς δε θα βρεις. Εσύ που καταλαβαίνεις δεν καταλαβαίνεις. Γιατί η γνώση και η κατανόηση έρχονται όταν δεν είσαι ο εαυτός σου, όταν δεν είσαι τίποτα.
3.Κάποτε υπήρχε ένας μοναχός, ένας μαθητής εκείνου του μεγάλου Μάγου του Τάγματος μας τον οποίο οι άνθρωποι ονομάζουν Βούδα, που σημαίνει Αυτός που είναι Ξυπνητός. Διότι οι άνθρωποι ρώτησαν τον Άρχοντα Γκαουτάμα: "Είσαι Θεός;" Και εκείνος απάντησε: "Όχι". Και ρώτησαν ξανά: "Είσαι άγιος;" Και εκείνος απάντησε ξανά: "Όχι". Και έπειτα τον ρώτησαν: "Τι Είσαι;" Κι εκείνος απάντησε: "Είμαι Ξυπνητός". Έκτοτε είναι γνωστός ως Βούδας, ο Αφυπνισμένος.
4.Και ο μοναχός, προκειμένου να αφυπνίσει τον εαυτό του, εξασκήθηκε στην τέχνη του διαλογισμού όπως τη διδάχτηκε από τον Βούδα, που στην αρχική του μορφή, πριν διαστρεβλωθεί από ψεύτικες φαντασίες και αναλύσεις θεολόγων, ήταν μονάχα αυτό: να παρατηρείς όλα τα περιστατικά και γεγονότα και να Θυμάσαι να λες για το καθένα στην Ψυχή σου: Αυτό είναι εφήμερο.
5.Και ο μοναχός κοίταζε όλα τα περιστατικά και γεγονότα, υπενθυμίζοντας πάντοτε στον εαυτό του: Αυτό είναι εφήμερο.
6.Και ο μοναχός προσέγγισε την Αφύπνιση, και γι'αυτό βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο, γιατί ο Άρχοντας της Αβύσσου των Παραισθήσεων, τον οποίο οι βουδιστές αποκαλούν Μάρα ο Σαγηνευτής, έρχεται γρήγορα σε αυτούς που πλησιάζουν την Αφύπνιση, για να τους υπνωτίσει και να τους ρίξει ξανά στον Ύπνο των Αφελών, που είναι η συνηθισμένη συνειδητή κατάσταση του Ανθρώπου.
7.Και ο Μάρα πράγματι βασάνισε σκληρά τον μοναχό, φέρνοντας θάνατο στους απογόνους του, παραφροσύνη στους αγαπημένους, αρρώστια στα μάτια του και συκοφαντίες και κακία και τη μεγάλη κατάρα των μηνύσεων και διάφορα άλλα βάσανα. Όμως ο μοναχός σκεφτόταν πάντα: Αυτό είναι εφήμερο. Κι έτσι πλησίαζε στην Αφύπνιση.
8.Και ο Μάρα, ο Άρχοντας της Αβύσσου των Ψευδαισθήσεων, έκανε τότε τον μοναχό να πεθάνει και να μετενσαρκωθεί ως ένα σχεδόν άμυαλο πλάσμα, έναν παπαγάλο, ο οποίος πετάριζε από δέντρο σε δέντρο βαθιά μέσα στη ζούγκλα. Και ο Μάρα σκέφτηκε: "Τώρα δεν έχει καμιά ελπίδα να φτάσει στην Αφύπνιση".
9.Όμως ένας αδελφός μοναχός του βουδιστικού τάγματος ήρθε μια μέρα στη ζούγκλα, ψέλνοντας τις Διδαχές, και ο παπαγάλος άκουσε και επαναλάμβανε μια φράση ξανά και ξανά: Αυτό είναι εφήμερο.
10.Και έτσι ξεκίνησε πνευματική δραστηριότητα στον παπαγάλο, και οι αναμνήσεις της περασμένης ζωής του επέστρεψαν, και το νόημα της διδασκαλίας Αυτό είναι εφήμερο. Και ο Μάρα τον καταράστηκε τρομερά από το θυμό του, και τον έκανε να πεθάνει ξανά και να μετενσαρκωθεί ως ελέφαντας, ακόμα πιο βαθιά μέσα στην ζούγκλα και πιο μακριά από τις γλώσσες των ανθρώπων.
11.Και πολλά χρόνια πέρασαν, και φαινόταν ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα να γνωρίσει την Αφύπνιση εκείνη η ψυχή. Όμως η επίδραση του καλού κάρμα, όπως και αυτή του κακού, συνεχιζόταν εσαεί, και τελικά εμφανίστηκαν άνθρωποι στην ζούγκλα, και αιχμαλώτισαν τον ελέφαντα για να τον πουλήσουν σε ένα μαχαραγιά.
12.Και ο ελέφαντας ζούσε στην αυλή του μαχαραγιά, και πέρασαν πολλά χρόνια.
13.Και ένας άλλος μοναχός του βουδιστικού τάγματος ήρθε στο μαχαραγιά, και δίδαξε στην αυλή, και η διδαχή του ήταν η εξής: Αυτό είναι εφήμερο. Και στον ελέφαντα ξύπνησαν αναμνήσεις, και το νόημα έγινε κατανοητό με τις αναμνήσεις, και η Αφύπνιση πλησίασε και πάλι.
14.Και ο Μάρα καταράστηκε έξαλλος, και έκανε τον ελέφαντα να πεθάνει. Και αυτή τη φορά ο Μάρα φρόντισε η μετενσάρκωση να γίνει όσο πιο μακριά γινόταν, ώστε να σβήσει κάθε πιθανότητα Αφύπνισης, κάνοντας τον μοναχό να μετενσαρκωθεί ως Αμερικανός ευαγγελιστής.
15.Και ο ευαγγελιστής ανήκε στην Ηθική Πλειοψηφία (bocca grande giganticus) και ταξίδευε σε ολόκληρο το αμερικανικό έθνος, σε βορρά και νότο, ανατολή και δύση, κηρύσσοντας ότι όλοι κινδύνευαν να καούν στο πυρ το εξώτερον και ότι υπήρχε μόνο Ένα μονοπάτι προς τη Λύτρωση, και ότι αυτό το μονοπάτι εξαρτιόταν από το να πιστεύεις όλα όσα έλεγε εκείνος και να κάνεις όλα όσα απαιτούσε.
16.Και έτσι σκλάβωσε πολλούς, οι οποίοι έγιναν υποχείρια του και περιφέρονταν ανακράζοντας: Αλληλούια, σωθήκαμε.
17.Και ο Μάρα χαιρόταν, καθώς τώρα η ψυχή του μοναχού βρισκόταν πιο μακριά από τη Φώτιση παρά ποτέ. Γιατί παλιότερα ήταν ένας Υποκειμενικά Άπελπις Ηλίθιος-δηλαδή κάποιος που έχει συνείδηση της ανίατης ηλιθιότητας του-, ενώ τώρα ήταν ένας Αντικειμενικά Άπελπις Ηλίθιος-δηλαδή κάποιος που Νομίζει ότι Ξέρει, όταν στην πραγματικότητα δεν Ξέρει Τίποτα.
18.Όμως ο ευαγγελιστής συναντήθηκε με άλλους κληρικούς για να συζητήσουν την αποστολή ιεραποστόλων στους απίστους της Ανατολής. Κι εκεί κάποιος μίλησε για τις δεισιδαιμονίες της Ανατολής, και ανέφερε τη βουδιστική διδαχή που λέει: Όλα είναι εφήμερα.
19.Και στο μυαλό του ευαγγελιστή ξεκίνησε πνευματική δραστηριότητα και άρχισαν να ξεδιπλώνονται αναμνήσεις από προηγούμενες μετενσαρκώσεις. Και ο Μάρα, χολωμένος, επιχείρησε να στήσει την Τελευταία των Παγίδων, και έκανε τον ευαγγελιστή να γίνει ο Μαχαμπράχμα, ο Κύριος των Κυρίων, Θεός όλων των πιθανών συμπάντων.
20.Και ο Μαχαμπράχμα έζησε σε θεϊκή ευδαιμονία για δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων χρόνων, δημιουργώντας πολλούς μικρότερους Μπράχμα, οι οποίοι δημιούργησαν τα δικά τους σύμπαντα και ήταν Θεοί σε αυτά. Και ο Μαχαμπράχμα παρακολουθούσε όλη αυτή τη δραστηριότητα και την απολάμβανε με Αφ'Υψηλού Αδιαφορία, γιατί ο Μαχαμπράχμα ήταν η συνείδηση χωρίς πάθος.
21.Και έτσι ο μοναχός φαινόταν τελικά να έχει αποκοπεί από την φώτιση για πάντα.
22.Όμως τελικά ο Μαχαμπράχμα παρατήρησε, έχοντας παρακολουθήσει πολλούς Θεούς να έρχονται και να παρέρχονται, ότι όλα τα σύμπαντα τους μεγάλωναν και άνθιζαν και πέθαιναν, και ότι ο Νόμος των Νόμων ήταν: Όλα είναι εφήμερα.
23.Και ο Μαχαμπράχμα συνειδητοποίησε ότι κι Αυτός ήταν εφήμερος.
24.Και ο Μαχαμπράχμα πέτυχε την φώτιση.
25.Και ο Μαχαμπράχμα επέστρεψε στη συνείδηση στο μυαλό του μοναχού που εξασκούνταν στο βουδιστικό διαλογισμό τού να κοιτάζει όλα τα πράγματα και να σκέφτεται: Αυτό είναι εφήμερο.
26.Και ο μοναχός δεν ήξερε αν ήταν ένας μοναχός που φανταζόταν ότι κάποτε ήταν ο Μαχαμπράχμα ή ο Μαχαμπράχμα που έκανε ότι ήταν ένας μοναχός. Κι έτσι η Φώτισή του τελειοποιήθηκε.



*Περί του οφθαλμού του Ώρου.
**Απόσπασμα από το φανταστικό βιβλίο του Μέγιστου Robert Anton Wilson,
"Οι Μάσκες των Πεφωτισμένων".
Εκδόσεις Λιβάνη.