26.6.09

Α 09


Είμαι ακόμα ζωντανός.
Αναπνέω ήλιο, πίνω θάλασσα και κοιτάζω με καθαρό βλέμμα τους ανθρώπους. Η φύση κρατά ζωντανό και περήφανο το αγρίμι που ζει μέσα μου. Το ξεδοντιάρικο και μίζερο αλύχτισμα της πόλης το έχουν εξημερώσει τα ζώα τούτης της άγριας γης. Έχει ημερέψει η ανάσα μου. Απόκτησα ρυθμό και ελευθερία στην καρδιά. Για όσο κρατήσει θα νιώθω απλός και απέριττος Θεός. Δίχως επιπλοκές διαβίωσης και παραναλώματα του νου.
Υπάρχει μόνο το σήμερα.
Ζει μόνο η στιγμή.
Το αεικίνητο μερμήγκι, πεθαίνει όλες τις εποχές από το τραγούδι του τζίτζικα.
Δεν με ακουμπούν οι υπερβολές.
Δεν με αφορά η κούφια βολή.
Δεν με αγγίζουν οι ύπουλες και θανάσιμες βολές σας.
Ελεύθερος, ναι.
Σκοπευτής, όχι.

Θα μου πάρω το μυαλό...εν καιρώ.

5 σχόλια:

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Ζηλεύω!... Ζήσε λίγο και για μας!...

Να 'σαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

no comment's tzzzz...tzzzz..Ataktos

aerostatik είπε...

εκεί κρύβεσαι λοιπόν...

weirdo είπε...

Ζήστο όσο περισσότερο μπορείς!

Καλές συνέχειες, αβατούλη..
:)

Άβατον είπε...

@Εγκλωβισμένος,
να είμαστε όλοι καλά.

@Ataktos,
ideed

@aerostatik,
way far beyond...

@weirdo,
talk soon