Consuming illusions at the Garden of Delight

Μέσα στην ρίζα της πιπεριάς γλύκανα την κάψα της πεθυμιάς του ουρανίσκου μου για λίγη αμαρτία και άφησα τα χέρια μου να χαϊδέψουν όλα του χρόνου τα χαμένα. Πίσω από αμπαρωμένες πόρτες βρέθηκα να κάνω επισκεπτήρια σε φυλακισμένες σκιές που είχαν χάσει το φως τους, παρηγόρησα κουρασμένους οδοιπόρους, θεράπευσα ανίατους ασθενείς και στάθηκα στο πλευρό του δικαίου πληρώνοντας το κόστος που επέβαλε η στιγμή. Είδαν πολλά τα μάτια μου και άκουσαν πολλά τα αυτιά μου, γέμισε το κεφάλι μου με δανεικά ιδεογραφήματα και στούμπωσε η καρδιά μου από δανεικούς έρωτες. Ξεχείλισε το ποτήρι της νιότης μου σε παρφουμαρισμένες γουλιές επικοινωνίας και μέθυσε το δέρμα μου με φάλτσες νότες που δεν μου θυμίζουν πια το παραμικρό άσμα έρωτα.
Πλέον, απουσιάζω από τα Λούνα Παρκ των ψευδαισθήσεων και έχω λησμονήσει την διαδρομή των ανεκπλήρωτων παθών και των ακόρεστων αναγκών που κάνει το τρενάκι του τρόμου μιας κοινωνίας που χολένει στην ευτυχία του διπλανού και αυνανίζεται πάνω από τα κατορθώματα που αφορούν το χτίσιμο σαθρών υλιστικών παραδείσων. Δεν με ταιριάζω με κανένα μοντέλο πιθηκισμού και δεν καταδέχομαι να με μειώνω στις μαθηματικές πράξεις των σχέσεων που κυριαρχούνται από αρνητικά πρόσημα εκμετάλλευσης και ιδιοτελούς ωφελιμισμού. Αντιθέτως, με προσθέτω στην ανθρωπιά που κάνει κύκλους και πολλαπλασιάζεται από πράξη καλοσύνης σε σύμπραξη αγάπης και από ουσία Λόγου σε συνουσία ενεργειών.
Όλα αυτά μαζί κάνουν την μαγιά των ειρηνικών πολεμιστών τόσο μοναδική και την ίδια στιγμή τόσο παράταιρα μισητή στα μάτια του όχλου. Τούτο το ατσάλινο ζυμάρι αφοσίωσης προς το αληθές δένει σχέσεις και ενώνει νοήσεις στα καλντερίμια του κόσμου ενώ την ίδια στιγμή φτιάχνει ανόθευτο χαρμάνι Έρωτος με το Φως στις καρδιές όλων μας.
Έχω περπατήσει στον κήπο της Εδέμ των Ψευδαισθήσεων και είδα πολλούς φίλους μου με γεμάτα καροτσάκια των Σούπερ Μάρκετ να βρίσκονται σε αδέσποτη τροχιά γύρω από την φτήνια μιας φιγουρατζίδικης ζωής . Επίσης, συνάντησα κι άλλους πολλούς που για παράθυρο με τον έξω κόσμο είχαν φορέσει τηλεοράσεις στα κεφάλια τους και όταν τους μιλούσα μου έλεγαν πως κάνω "χιόνια" και πως θα πρέπει να αλλάξω κανάλι στην ζωή μου. Ήταν κι ορισμένοι που όταν με έβλεπαν δεν θυμόντουσαν από που με γνωρίζουν και που με έχουν καταναλώσει.
Έχω περπατήσει πριν αμέτρητα φεγγάρια τον τεχνητό κήπο της Εδέμ των πλανεμένων και ήταν φορές που έχασα από πλάι μου την φωτεινή σκιά της ύπαρξης μου.
Υπήρξαν φορές που με παραπλάνησα με βρώμικο χρήμα, με μέθυσα με σκυλίσια δόξα και με υπέταξα με την δύναμη της απανθρωπιάς, υπήρξαν φορές που μύριζα κακογαμημένο αιδοίο και φιλούσα κατουρημένες ποδιές, υπήρξαν φορές που λύγισα την μέση μου και έσκυψα το κεφάλι μπροστά σε μανιασμένο άρρωστο Εγώ.
Κι όλα αυτά ήταν που με σκότωσαν και με ανέστησαν.
Κι όλα αυτά ήταν που με έκαναν να δω με άλλα μάτια το μάταιο και το τετριμμένο.
Τώρα πια, δεν πουλώ ούτε δράμι της ψυχής μου σε βρώμικα χέρια και δεν αγοράζω εφήμερη ευτυχία από δουλεμπόρους πλαστής ευημερίας.
Τώρα πια, δεν πουλάω εξυπνάδες και δεν αγοράζω βλακεία...μου τέλειωσαν τα ψέμματα και ψάχνω για αλήθειες.