...ΝΑΓΚ: Να την ξαναπώ λοιπόν.
(Φωνή αφηγητή) Ένας Άγγλος, που χρειαζόταν επειγόντως ένα ριγέ παντελόνι για τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, πάει στο ράφτη του να του πάρει τα μέτρα.
(Φωνή ράφτη) "Αυτό ήταν, περάστε σε τέσσερις μέρες, θα'ναι έτοιμο"
Καλά. Τέσσερις μέρες μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι πολύ, περάστε πάλι σε μια βδομάδα, τα χάλασα στα πισινά"
Καλά, δεν πειράζει, τα καλοφτιαγμένα πισινά είναι ένα πολύ λεπτό σημείο. Μια εβδομάδα μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι πάρα πολύ, περάστε πάλι σε δέκα μέρες, τα θαλάσσωσα στον καβάλο"
Καλά τι να γίνει, ένας άνετος καβάλος είναι δύσκολο πράγμα. Δέκα μέρες μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι τρομερά, περάστε πάλι σε δεκαπέντε μέρες, τα σκάτωσα στο άνοιγμα"
Καλά, καμιά φορά, ένα σωστό άνοιγμα είναι ζόρικη υπόθεση.
(Παύση. Κανονική φωνή.) Δεν την έχω ξαναπεί χειρότερα.
(Παύση. Μελαγχολικά.) Αυτήν την ιστορία την λέω όλο και χειρότερα.
(Παύση. Φωνή αφηγητή.) Λοιπόν για να μην πολυλογώ, άνθισαν οι πασχαλιές κι αυτός ακόμα παίδευε τις κουμπότρυπες.
(Φωνή πελάτη.) "Που να σας πάρει ο διάβολος, κύριε, όχι, είναι αισχρό, υπάρχουν και όρια! Μέσα σε έξι μέρες, μ'ακούτε, σε έξι μέρες, ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο. Μάλιστα κύριε, τίποτα λιγότερο κύριε, τον ΚΟΣΜΟ! Κι εσείς δεν είστε ικανός να μου φτιάξετε ένα κωλοπαντελόνι μέσα σε τρεις μήνες!"
(Φωνή ράφτη, σκανδαλισμένος) "Μα καλέ μου κύριε, καλέ μου κύριε, κοιτάξτε - (Περιφρονητική χειρονομία, αηδιασμένα.) - τον κόσμο - (Παύση) - και κοιτάξτε - (Χειρονομία όλο αγάπη, περήφανα) - το ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ μου!"
(Παύση. Κοιτάζει την Νελλ που παρέμεινε απαθής, με άδεια μάτια, ξεσπάει σ'ένα έντονο βεβιασμένο γέλιο, το κόβει απότομα, τεντώνει το κεφάλι του προς τη Νελλ, εκτοξεύει πάλι το γέλιο του.)...
~ Το Παιχνίδι του Τέλους ~
Samuel Beckett
Photo Source: http://www.noaddedsugar.org/images/gordon/beckett.jpg
(Φωνή αφηγητή) Ένας Άγγλος, που χρειαζόταν επειγόντως ένα ριγέ παντελόνι για τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, πάει στο ράφτη του να του πάρει τα μέτρα.
(Φωνή ράφτη) "Αυτό ήταν, περάστε σε τέσσερις μέρες, θα'ναι έτοιμο"
Καλά. Τέσσερις μέρες μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι πολύ, περάστε πάλι σε μια βδομάδα, τα χάλασα στα πισινά"
Καλά, δεν πειράζει, τα καλοφτιαγμένα πισινά είναι ένα πολύ λεπτό σημείο. Μια εβδομάδα μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι πάρα πολύ, περάστε πάλι σε δέκα μέρες, τα θαλάσσωσα στον καβάλο"
Καλά τι να γίνει, ένας άνετος καβάλος είναι δύσκολο πράγμα. Δέκα μέρες μετά.
(Φωνή ράφτη) "Λυπάμαι τρομερά, περάστε πάλι σε δεκαπέντε μέρες, τα σκάτωσα στο άνοιγμα"
Καλά, καμιά φορά, ένα σωστό άνοιγμα είναι ζόρικη υπόθεση.
(Παύση. Κανονική φωνή.) Δεν την έχω ξαναπεί χειρότερα.
(Παύση. Μελαγχολικά.) Αυτήν την ιστορία την λέω όλο και χειρότερα.
(Παύση. Φωνή αφηγητή.) Λοιπόν για να μην πολυλογώ, άνθισαν οι πασχαλιές κι αυτός ακόμα παίδευε τις κουμπότρυπες.
(Φωνή πελάτη.) "Που να σας πάρει ο διάβολος, κύριε, όχι, είναι αισχρό, υπάρχουν και όρια! Μέσα σε έξι μέρες, μ'ακούτε, σε έξι μέρες, ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο. Μάλιστα κύριε, τίποτα λιγότερο κύριε, τον ΚΟΣΜΟ! Κι εσείς δεν είστε ικανός να μου φτιάξετε ένα κωλοπαντελόνι μέσα σε τρεις μήνες!"
(Φωνή ράφτη, σκανδαλισμένος) "Μα καλέ μου κύριε, καλέ μου κύριε, κοιτάξτε - (Περιφρονητική χειρονομία, αηδιασμένα.) - τον κόσμο - (Παύση) - και κοιτάξτε - (Χειρονομία όλο αγάπη, περήφανα) - το ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ μου!"
(Παύση. Κοιτάζει την Νελλ που παρέμεινε απαθής, με άδεια μάτια, ξεσπάει σ'ένα έντονο βεβιασμένο γέλιο, το κόβει απότομα, τεντώνει το κεφάλι του προς τη Νελλ, εκτοξεύει πάλι το γέλιο του.)...
~ Το Παιχνίδι του Τέλους ~
Samuel Beckett
Photo Source: http://www.noaddedsugar.org/images/gordon/beckett.jpg
23 σχόλια:
χεχε οι ράφτες είναι φιλόσοφοι καμιά φορά....!!!
Κοιτάζω τον κόσμο και κοιτάζω και το "παντελόνι" του Μπέκετ και βρίσκω τον ορισμό της ομορφιάς εκεί.
Το πατρόν καλά κόπηκε εξ'αρχής από τον Αρχιράφτη...
Εμείς, τα μοδιστράκια, τα σκατώσαμε στη πορεία...
Αυτός ο Beckett πάντα εύστοχος κι επίκαιρος!
Ίσως κι ο Θεός να χρειαζόταν περισσότερο καιρό, θα ήθελα πολύ να ξέρω ποιός τον πίεσε να αποδώσει μέσα σε 6 μέρες.
Προσωπικά, θεωρώ τον Beckett ότι πιο ιδιαίτερο και μοναδικό υπήρξε στον χώρο του μοντέρνου θέατρου και ας έχουν συμπληρωθεί 100 χρόνια από την γέννηση του. Σκοτεινός, αιρετικός, παρανοικός, ιδιοφυής και φυσικά ένας ακόμα άνθρωπος των Θαύματων.
Είμαι σίγουρος πως θα μας στοιχοιώνει με τα απίστευτα σε σύλληψη έργα του για τουλάχιστον 100 ακόμα χρόνια.
okay, kala ta les. alla bale kai tipota diko sou sto blog.
copy-paste... den leei.
Καλημέρα και καλή βδομάδα!!
omorfos kosmos...
aggelika plasmenos... :P
kalhmera
Λατρεύω θέατρο, αγαπώ Μπέκετ :)
anonymous: και ποιος σου ειπε οτι εχουν διαβασει ολοι Μπεκετ? Πειραζει που τα βαζει για να τα διαβασουμε εμεις? Ενα μηνυμα περναει ο ανθρωπος και καλο θα ηταν να το εντοπιζες.
Συγνωμη Αβατον, αλλά εχω πηξει στους ξερολες εδωμεσα.(το "εδωμεσα" παει γενικα στη μπλογκοσφαιρα).
@Anonymous,
Χαίρομαι που σου αρέσουν περισσότερο τα γραπτά μου. Ωστόσο, ότι άλλο μπαίνει στο Blog μου, το οποίο σου φαίνεται "ετοιματζίδικο", αποτελεί πάλι μέρος του εαυτού μου. :)
@Κλέαρχος,
Να έχεις καλή εβδομάδα και εσύ φίλτατε.
@Soulmates,
κάπως έτσι :)
@Σεξ+Πυρ,
Εγώ να δεις!
@Lee,
Έλα βρε, μην νευριάζεις! Δεν χρειάζεται να χαλάς την διάθεση σου για χαζομάρες. Προσωπικά, εμένα μόνο οίκτο μου δημιουργούν τέτοια άτομα. Από την άλλη δεν ξέρεις τι ζόρια τραβά ο καθένας και κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του ώστε να πει την γνώμη του. ;)
Είχα καιρό να έρθω να σας δώ και βλέπω Μπέκετ! ο "Αγιος Μπέκετ" όπως τον έλεγε ένας δάσκαλός μου.
Αυτό το κείμενο δεν το ήξερα! Βαθύ και οξύ!
μου θυμισες την εποχη που ανακαλυψα τον Μπεκετ λογω εξετασεων Γαλλικων και μου την εδινε στα νευρα γιατι ηταν υποχρεωτικο, με δυσκολευε και δε μπορεσα να το ευχαριστηθω...αργοτερα που ξαναδιαβασα καταλαβα την αξια του...
η αξια του χρονου δεν ειναι στην ποσοτητα μα στην ποιοτητα...μηπως οπως και ολα σ'αυτον τον ΚΟΣΜΟ?
Το παιχνίδι του τέλους, λίγο πριν την καινούρια αρχή.
"ΚΙ ομως πληρώνομαι γι' αυτό πληρώνομαι.
Με ανώδυνες μικρές διαδρομές.
Πανω-κάτω σε μια λαίμαργη χώρα.
Μέσα-έξω σε μια αχόρταγη χώρα"
Οι στίχοι του Γιάννη που χάραξαν τις δικές τους στιγμές μέσα μας.
Να είσαι καλά ρε μούτρο.
Ε, και αν κάπου χανόμαστε.........εδώ είμαστε.
Όντως το παντελόνι του ήταν πιο όμορφο. Καλύτερα ένας ράφτης να τον έφτιαχνε και σε περισσότερες μέρες, παρά ένας ασυγκίνητος απομακρυσμένος από πάθη και λάθη θεός.
@7katsikakia,
κι εγώ αγαπητή είχα να σας δω πολύ καιρό. Ωστόσο, μου φτάνει το ότι είστε καλά.:)
@Tamara,
Darling, όσον αφορά τον χρόνο δεν είμαι σίγουρος που είναι η ποιότητα και που η ποιότητα συναντάται. Προφανώς, εννοείς το timing αλλά και πάλι δεν πιστεύω στον χρόνο. Ωστόσο, σε πολλά πράγματα στην ζωή σαφώς και μετρά η ποιότητα σε σχέση με την ποσότητα.
@Sigmataf,
Είμαι άνθρωπος της κατανόησης. Νo problem bro. ;)
@Δείμος του πολίτη,
Μέσα από την υπερβολή του Μπέκετ μπορούμε να χωνέψουμε και να εννοήσουμε την τραγελαφικότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τις Αξίες και τις Ιδέες της ζωής δείχνοντας περίσσια στενοκεφαλιά.
τι εννοεις καλε μου αβατον, οτι δεν πιστευεις στο χρονο?
@Tamara,
Αναλογιζόμενος πως αυτό που ονομάζουμε Πραγματικότητα καθορίζεται από τα πλαίσια του Χρόνου, θεωρώ πως ο Χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση αφού κατ'έμε, ο Χρόνος δεν είναι τρισδιάστατος μα καθαρά μονοδιάστατος. Είναι σαν ένα φιλμ το οποίο συνεχώς κινείται στην ίδια μπομπίνα και επαναλαμβάνεται συνεχώς βασιζόμενο στην ίδια αρχή. Η οποία είναι η μη-αδράνεια.
Πραγματικά ελεύθερος είναι αυτός ο οποίος πραγματοποιεί την Υπέρβαση απέναντι στον Χρόνο. :)
Θα σταθώ, στο πολύ σωστό, που είπε ο Άβατον. Ο χρόνος είναι μονοδιάστατος.
Κατασκευασμένος απο τον άνθρωπο για να μπορεί να τοποθετήσει μέσασε όλο το χάος, μικρούς σταθμούς.
Δεν κυλάει όμως για όλους το ίδιο.
Ο Αινστάιν για να κάνει σαφέστατη την θεωρία της σχετικότητας απέναντι στο ευρύ κοινό είχε πει:
Όταν έχεις αγκαλιά μία όμορφη κοπέλα, ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα απο το να ήσουν την ίδια ώρα όρθιος.
Συμπληρώνω.
Ίσως αν ζούσαμε άπειρα χρόνια να μην είχαμε ανάγκη τον χρόνο.
Το παρόν είναι σαν το μολύβι που το έχεις καρφώσει σε ένα χαρτί.
Είναι αυτή η ένωση.
Το παρελθόν και το μέλλον είναι κάτι το οποίο μόνο έχεις ώς εικόνες ή φαντάζεσαι, αντίστοιχα.
Μπορείς να μιλήσεις για αυτά αλλά όχι να τα ακουμπήσεις.
Να είμαστε καλά και να προσπαθούμε πάντα να πηγαίνουμε μπροστά, στον "χρόνο" που μας έχει δωθεί.
Ο ράφτης ήτο καλλιτέχνης και περίμενε να του έρθει ο οίστρος .
Πολύ καλό . Καλησπέρα .
ο θειος σαμ εχει ακομα πολλά ράματα για τη γούνα μας ε; :-)
@Sigmataf,
Όπως αναφέρουν οι αποκρυφιστές υπάρχει μόνον το "Αιώνιο Παρόν". Όταν φυσικά εκπληρώνουμε το να είμαστε συνειδητοί απέναντι στην ίδια την Στιγμή και όχι το μυαλό μας να τρέχει σε μνήμες του Παρελθόντος ή σε ταξίδια και ελπίδες του Μέλλοντος. Με άλλα λόγια το να είσαι συνειδητός απέναντι στον χρόνο σημαίνει να ζεις την στιγμή και φυσικά να συμμετέχεις 100% σε αυτό που σου συμβαίνει. π.χ. Όταν τρώμε, να τρώμε πραγματικά με το να είμαστε μυαλό και σώμα σε αυτό. Διότι όταν εκείνη την ώρα αντί να τρώμε σκεφτόμαστε ποιόν έχουμε να πάρουμε μετά τηλέφωνο ή τι δουλειές μας περιμένουν δεν είμαστε ΠΑΡΟΝ στην στιγμή εκείνη. Άρα, καταλήγουμε σε Day Dreaming.
@ellinida,
Καλησπέρα και σε σένα αγαπητή μου. Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω.
@Northaura,
Κι εμείς για την δική του! ;)
O Samuel Beckett είναι από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς.Κρίμα που δεν ανεβαίνουν συχνά,έργα του.
Δημοσίευση σχολίου