...και αφού ξεκίνησε ο κατακλυσμός του ερεβώδους Αιών, ο Νώε (Εών) σάλπαρε για ταχυπαλμιακά κύματα καβάλα σε πυξίδες ενεργειών που ήλπιζε πως θα τους έβγαζαν σε Ωκεανούς Φωτός και Λύτρωσης. Στο μεταξύ, κατά την διάρκεια του Ταξιδιού και Περιπλάνησης προς την επίτευξη της Αλήθειας, τα ζώα επιδόθηκαν σε ένα ζωικό όργιο άνευ προηγουμένου και μπασταρδέματος των ειδών. Δημιουργώντας έτσι ράτσες μεταλλαγμένες σε φερέφωνα του Σκότους βαφτίζοντας με αυτόν τον τρόπο την Αγάπη σε "Βαβέλ".
Photo: "Tower of Babel" ~ Bruegel 1563~
15 σχόλια:
Καλημέρα Ν.
τι λέει μούτρο;
Χάρη στο μπαστάρδεμα υπάρχει η εξέλιξη.
(σε όλους τους τομείς)
sumfwnw me sigmataf...
den mou aresoun ta "oria" kai ta "sunora" oute ta fuletika, oute ths ratsas kai genika kamia eidous "pinakida" pou na apagorevei kai na apokleiei kati h' kapoion...
kai an exoume ginei "o purgos ths vavel" den ftaiei to "mpastardema", alla h elleipsh twn "4 L"..
filiaaaa
Λες να είχε δεινόσαυρους και άλλα αρχαία είδη και τελικά εκεί μέσα να συντελέστηκε η εξέλιξη των ειδών;
Νομίζω πως παγιδευτήκατε σε νοητά μονοπάτια τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το κείμενο. Το "μπαστάρδεμα" ως λέξη αναφέρεται όχι για να υποδηλώσει φυλετικές αποχρώσεις ή μίξεις αλλά θέλοντας εδώ να υπονοήσει πως ο απόλυτος και κοινός Συμπαντικός Λόγος είναι η Αγάπη που στην Τελείωση της δεν μπορεί να αναιρέσει τον εαυτό της. Στην αντίθετη των περιπτώσεων, οδηγούμαστε σε μια υπαρξιακή Βαβέλ που ψάχνοντας να βρει το νόημα της Ζωής χάνεται στην μετάφραση.
Όπως πάντα
Και παντού
Μπαστάρδεμα,ε...? Ναι, δεν ξέρω. Χάνω τον εαυτό μου ουκ ολίγες φορές. Και τις άλλες, που νομίζω ότι τον βρήκα, κάτι γίνεται και αποδεικνύεται ότι δεν είναι αυτός τελικά. Τον μπασταρδεύω κι από μόνη μου τότε, ξέρεις, κάνω απονενοημένα διαβήματα τύπου "ζω", "αναπνέω", "χαμογελάω" ή και τούμπαλιν, "πεθαίνω", "ασφυκτιώ", "κλαίω", ανάλογα με το δράμα ή την κωμωδία της εκάστοτε εποχής.
Εσένα ποιά είναι η ιερή σου υποχρέωση αλήθεια..;
Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!!!
Ναι, συμφωνώ...
Ο κόσμος αυτός είναι προϊόν ενός απίστευτου "αλχημικού" μπασταρδέματος...
Μια εκτροχιασμένη ετερογαμία των πλέον ετερόκλητων υλικών...
Διάλυση.
Solve et Coagula.
Κι η Αγάπη, κατά μία έννοια, είναι η ίδια η Βαβέλ, το πεδίο της εμπειρίας, η κωλοκατάσταση που ζούμε ως όντα με σάρκα , οστά και νού.
Φαντάσου πόσο βαρετά θα ήταν αν δεν είχαμε μπασταρδευτεί. Κι ας είναι Βαβέλ η Αγάπη, αρκεί να μην είναι Γολγοθάς.
Παλαιά και Καινή Διαθήκη 2 σε 1 το προηγούμενο σχόλιο μου αλλά αυτό το καταραμενο μυαλό φταίει κι οι συνειρμοί του.
Και εδώ όπως και στην περίπτωση του civil Με τράβηξε το εικονίδιο αφού το V είναι πολυαγαπημένη ταινία...και εδώ η εκπληξη είναι ευχάριστη...
Ωραίος ο τρόπος που χρησιμοποιείς την ελληνική γλώσσα και σκέψεις ουσίας...
Πάντως με την λέξη "όργιο" ξεφεύγεις λίγο απο την έννοια της αγάπης...ίσως εκεί να μπερδευτήκανε και οι υπολοιποι...
@Adouaneta,
Το "Πάντα" & το "Παντού" δηλώνουν μια απολυτοσύνη που έχει να κάνει με το χρόνο και το χώρο. Κάνοντας την προσωπική υπέρβαση, δεν υπάρχει "Ποτέ" - "Πάντα", "Παντού" ή "Πουθενά".
@Satya,
το είπες μόνη σου.
Η Αλήθεια. ;)
@No Mercy,
Φαντάζομαι αντιφατικές ζωές όταν σε λένε "No Mercy" και φωνάζεις "Έλεος". Να το κοιτάξεις αυτό...
@The Return,
Χαίρομαι που κατανόησες το κείμενο κάτω από αυτό το πρίσμα.
@Epsilon,
Αν και πολλές φορές μας μοιάζει με Γολγοθά η Αγάπη, προσωπικά καλύτερο μου φαίνεται το παράδειγμα της Βαβέλ μιας και θεωρώ πως ο Γολγοθάς είναι καθαρά ατομική υπόθεση ειδικά αν τον παρομοιάσεις με την Αυτοπραγμάτωση μέσω της Αυτογνωσίας.
@Downhill,
το "όργιο" αφορούσε την αλόγιστη συνεύρεση ετερόκλητων πραγμάτων και ασύμβατων ποιοτήτων προς χάριν εφήμερης ευχαρίστησης ή ικανοποίησης ορμών και ζωικών μας ενστίκτων λησμονώντας την ουσία της Αγάπης και την εκπλήρωση του Ανθρώπου μέσα από αυτήν.
Το παντα και το παντου δηλωνουν μια υπερβολη και μ'αρεσει
όσα ονόματα και να της δώσουμε
δεν την νοιάζει την Αγάπη...
ξέρει!
Δημοσίευση σχολίου