Tanya Stephens - It's a pity

"It's a pity...go with Jah..."
"It's a pity...play it by the stupid rules of Sin..."

κι αν γουστάρεις να πας στη Χαβάη, κοίταξε πριν να χαμογελάς συχνότερα γιατί ο Θωμάς σου έχει άσχημα νέα.
Κι ας έχω πάει στη Χαβάη και ήταν ξενέρωμα.
Την έκανε ο Thomas Papadoulos για Τζαμάικα alone.
Έτσι, γιατί του έκανε κουκου να πάει κάπου που δε θα τον τραγουδάνε ολημερίς.
Έτσι γιατί του την βίδωσε ένα πρωί και την είδε ανάποδα.
Έτσι γιατί η κοπέλα του γουστάρει ποπάκια και την έβρισκε με Πρωτοψάλτη.
Έτσι γιατί ο δικός σου, ήταν ερωτιάρικο τομαράκι και είπε να δει τον πρώτο ψάλτη της steady pop reggae της Jamaica (Tanya Stephens) από κοντά.

Ευνούχισε την σοβαροφάνεια της ασχήμιας που του επέβαλλαν.
Θα αυτοεκφραστεί και θα χαλαρώσει δίχως τρικυμίες στο κεφάλι του, ξαπλωμένος δίπλα στην θάλασσα, μην κουβαλώντας εφήμερες έγνοιες για αυτά που του φόρτωσαν.
Θα κοιμάται ελεύθερος από Ερινύες και προβλήματα.
Θα χαμογελά με την θετικότητα που δεν αρμόζει στους ανθρώπους των πόλεων και θα βοηθά τον διπλανό του χωρίς απαραίτητα να του το ζητά.

Γιατί έτσι είναι στην Τζαμάικα Thomas και όχι στην κακομοίρα την Χαβάη.
Να κι αν έχεις πάει,
να κι αν δεν έχεις πάει.

"Ρε, είναι αλάνι, κι ας έχει πάει στην Χαβάη.
Ρε μείνε σπίτι, κι ας έχεις πάει στην Χαβάη
Το ξέρεις πως δεν σου πάει.
Εκεί που έχω πάει ποτέ σου δεν θα πας"

Πληρωμένοι όλοι οι λογαριασμοί μου καλή μου και να ξέρεις πως δεν με έβρισκες στο τηλέφωνο όχι γιατί μιλούσε ή δεν το σήκωνα αλλά επειδή ποτέ σου δε με πήρες.

"It's a pity...go with Jah..."
"It's a pity...play it by the stupid rules of Sin..."

Υ.Γ.: Για το παραπάνω funny post αποτέλεσε έμπνευση ένα Post της Ίσιδας (πρέπει να αναφέρουμε ορισμένες φορές και τους ηθικούς αυτουργούς κάποιον εμπνεύσεων μας).
Να την ευχαριστήσω λοιπόν.
Smile to Jah...just relaxed tune ;)

Μοναχικός Περίπατος

Όταν νιώθεις το κεφάλι σου πως είναι έτοιμο να εκραγεί, ανέβαλε τις δουλειές σου για κάποια άλλη στιγμή και βγες για έναν μακρύ περίπατο. Κοίταξε προς τον ουρανό και άσε τον εαυτό σου να χαλαρώσει από την ένταση και το άγχος. Άφησε το βλέμμα σου να περιπλανηθεί άσκοπα, όπως τα σύννεφα, και νιώσε την απαράμιλλη ομορφιά της φύσης.
Χωρίς ερωτήσεις για το χθες, το σήμερα και το τώρα.
Δίχως να αναπολείς σκοροφαγωμένες αναμνήσεις και περασμένα μεγαλεία.
Μην επιθυμόντας νεκρούς έρωτες ή πολυκαιρισμένα συναισθήματα θαλπωρής και αγάπης.
Το Αιώνιο Τώρα είναι ευλογημένη στιγμή.
Είναι γεμάτο με δώρα που μέχρι πριν βρίσκονταν μπρος στα μάτια σου μα δεν μπορούσες να τα διακρίνεις διότι κάθε στιγμή που ένιωθες πως είσαι έτοιμος να τα αγγίξεις, τα δηλητηρίαζες με την αγωνία της Απελευθέρωσης.
Μήτε τέτοια πρέπει να υπάρχει φίλε μου, ειδάλλως, αυτό που είναι τόσο κοντά αυτομάτως βρίσκεται εξίσου μακριά από την πραγμάτωση και την εκπλήρωση αυτής.

Κάνε έναν μοναχικό περίπατο.
Θα νιώσεις καλύτερα.

Diamanda Galas - Gloomy Sunday

Sadly one Sunday, I waited and waited
With flowers in my arms, for the grief I'd created
I waited 'til dreams like my heart were all broken
The flowers were all dead and the words were unspoken
The grief that I knew was beyond all consoling
The beat of my heart was a bell that was tolling
Saddest of Sundays

Then came the Sunday when you came to find me
They brought me to church and I left you behind me
My eyes would not see what I wanted to love me
The earth and the flowers are forever above me
The bell tolled for me and the wind whispered 'never'
But you I have loved and I bless you forever
Last of all Sundays

Θα καεί η γούνα μας!

Ο Chief Seattle στο περίφημο γράμμα που είχε στείλει το 1855 στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ο τελευταίος του ζήτησε να αγοράσει την γη της φυλής του, πέραν του ότι έδωσε μαθήματα ζωής είπε και πράγματα που αφορούν όλους μας ως τα σήμερα. Μεταξύ άλλων επέλεξα το παρακάτω κομμάτι που αφορά τα ζώα:

"Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα ναταν αδέρφια του.
Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του χιλιάδες νεκρά αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογο που καπνίζει (τραίνο) ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.
Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα;
Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα, ο άνθρωπος θα πέθαινε από μεγάλη πνευματική ερημιά.
Ότι συμβεί στα ζώα θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο.
Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό:
Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο
ο άνθρωπος ανήκει στην γη
ΚΙ ΑΚΟΜΑ
πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σε αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό, οι συνέπειες θα έρθουν και σε εμάς τους ίδιους..."
["Που είναι ο Αετός;", εκδόσεις ΚΟΑΝ]

Όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με αφορμή τα κορυφαία ξεφτιλίκια που λαμβάνουν χώρα στις αγορές γούνας της Κίνας για να μπορούμε εμείς οι δυτικοί πολιτισμένοι να μπορούμε να πουλάμε λεζάντα στους γύρω μας. Όσοι έχετε γερό στομάχι φυσικά, ακολουθεί το παρακάτω video. Ιδού λοιπόν η μέγιστη βαρβαρότητα που μπορεί να επιδείξει το δίποδο ζώον (βλ.άνθρωπος) απέναντι στα άλλα ζώα. Και όχι μόνον είναι πρωτοφανής σε επίπεδο βαρβαρότητας αλλά κυοφορεί κιόλας μέσα της μια αρρωστημένη έπαρση ανωτερότητας. Μια από τις μεγαλύτερες ύβρις που μπορεί να πράξει ένα νοήμων πλάσμα (υποτίθεται) όπως ο άνθρωπος, είναι να συμπεριφέρεται στα ζώα λες και είναι άψυχα αντικείμενα. Τα ζώα ΝΙΩΘΟΥΝ και η ειρωνεία είναι πως ορισμένοι άνθρωποι ενεργούν μην ΝΙΩΘΟΝΤΑΣ τίποτα για τα συντροφικά πλάσματα της γης.
Μας αξίζει το χειρότερο...

http://www.peta.org/

Ο Χαφιές

Λάσπη ο σκοπός σου
το χνάρι που άφησα για σένα χαφιέ
Πίσω μου πάντοτε θα 'ναι ο προορισμός σου
αλλά δικιά μου η αγάπη που σου λέει ποτέ

Θα ψάχνεις να με βρεις στα bar
μ' αλκοόλ της προδοσίας
Μα 'γω κρυμμένος σε κορμιά
και φίλων όνειρα γλυκά
Θα σε τυφλώνω μ' ένα flash ακολασίας

Γιατί δικιά μου η ακριβή ηδονή
δικοί μου οι ψυχοχειρουργοί
με την αρρώστια μου υγιή
να σε κρατάω στο κορμί
να ψάχνεις μες στον πάτο κάθε ακαθαρσίας
νομίζοντας πως θα με βρεις
μεσ' στα σκατά, σκατό της εξουσίας

Μόνος σου με σένα
μια γλώσσα είναι το κορμί σου όλο χαφιέ
και όσα κερδίζεις μοιάζουνε να 'ναι χαμένα
ο φόβος και τα φράγκα σ' έκαναν λακέ

Δεν ξεχωρίζεις πια
τι 'ναι σωστό τι λάθος
και τη χεσμένη τους ποδιά
το στόμα σκύβει και φιλά
του κοπρολάγνου τη χαρά
στην 'κάναν πάθος


Δίσκος:
"Άντε και καλή τύχη Μάγκες"
Παύλος Σιδηρόπουλος & οι Απροσάρμοστοι

Συμμετοχή:
Γιάννης Αγγελάκας
"Ο Χαφιές"

The Time is NOW

"A Great Psychonaut
is Here Tonight With Us...
Move Back,
step Outside yourself
Just move Back,
step Outside yourself!"

Cult Movies: Legend (1985)-Ridley Scott

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμάστε αυτή την ταινία αλλά προσωπικά την θεωρώ ως μία από τις πλέον αγαπημένες μου cult movies. Την προτείνω ανεπιφύλαχτα σε όσους δεν την έχουν δει.

LEGEND

Ύστατο ομορφιάς στερητικό

{Αιωρούμενα ασπρόμαυρα πέπλα αργά και ρυθμικά, λικνίζονται υπό τους ήχους απόκοσμης μουσικής}

Κενό.
Blank.
Λευκό.
Μαύρο.
Λερωμένο άδειο χαρτί.
Κενό.
Ξανά κενό.
Blank.
Ξανά blank.
"Βλακ, είπες;"
"Όχι, blank σκέφτηκα"
Leyko.
Μαύρο.
Ξανά μαύρο.
Κενό.
Άδειο.
Τίποτα.
"Black, σκέφτηκες;"
"Όχι, Leyko είπα"

Γκρίζο.
Ξανά, γκρίζο.
Πόρτα.
Στη μούρη.
Έτσι για να γουστάρεις.

{freeze motion)

Γαλάζιο.
Βλέμμα.
Ξανά και ξανά βλέμμα.
Ουρανός.
Απέραντος ουρανός.
Σου κόβει την ανάσα.
Άπειρος ουρανός.
Ξύπνα!
Κολλημένο βλέμμα.
Σε κοιτά.
Βλέμμα.
Εεεε σε κοιτά, σου λέω!!
Βλέμμα.
Βλήμα.

{Τεράστιος Κρότος}

Ανοιχτό στόμα.
Βουλωμένα αυτιά.
Ορθάνοιχτα μάτια.
"Άκουσες βλήμα;"
"Δεν βρήκα καθαρό βλέμμα"

{Φώτα που τρεμοπαίζουν με αυξανόμενη ταχύτητα}

Σημάδι, στον ουρανό.
Ψηλά.
Ξανά, ψηλά.
Τίποτα.
Κενό.
Άδειο.
Λευκό.
Μαύρο.
Σήμα άχρωμο.
Σημασία άχρονη.
Ψηλά.
Πολύ ψηλά.

Βούτηξες στα βαθιά.
Κρίμα.
Άδικο.
Κρίμα και άδικο.
Μαλακίες.
Δεν υπάρχει κρίμα και άδικο.
Μαλακίες.
Κρίνα και άρρητο.
Βούτηξε στα ψηλά
χέσε με στα χαμηλά.
Κρέμα και άνοστο.

{ήχος από κουδουνίστρα}

"Είπες κάτι για το κράτος;"
"Άρρωστο"

{ήχος από κουδουνίστρα και πένθιμη μουσική ακούγεται}

Τέλος.
Τέλειος.
Τελείως τέλος.
Τελείωση.
Τελευταίος.
Γήρας.
Ξανά, γήρας.
"Θα 'ρθει κι ο γύπας"
"Δεν βλέπω καμιά τρύπα"

{Τα πέπλα έχουν πάρει φωτιά}

Πυρ & Μανία

"Πριν αρχίσουν όλα
Είχαν κιόλας αρχίσει
Πριν φτάσω ήμουν ήδη εκεί
Τα ίχνη μου και ο δρόμος προϋπήρχαν
Τ'ακολούθησα
Βρήκα ένα σπίτι στις φλόγες
Μπήκα μέσα και του 'βαλα φωτιά."

Γιάννης Αγγελάκας
"Πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;"

"Έχω πει όλα όσα

δεν θα ακούσεις ποτέ"

Σελίς 123

"Οι πολιτικές δραστηριότητες είναι τρομερός πειρασμός για τον αποκρυφιστή. Γνωρίζοντας τι κάνει, του είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει τη χρήση της γνώσης και της δύναμης του για να διορθώσει τα στραβά που βλέπει. Κάνοντας κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό να βρεθεί πιο μπροστά από τους καιρούς και τις καταστάσεις και έτσι να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Φαίνεται ότι ο φανατισμός συνοδεύει την εφαρμογή των αρχών της ανώτερης ζωής στην πολιτική και ο πνευματικός ζήλος έχει γίνει αιτία να χυθεί τόσο αίμα, όσο χύθηκε και για της γήινες φιλοδοξίες.
Ο αποκρυφιστής πρέπει να διαλέξει: Ή θα είναι δάσκαλος πνευματικών αρχών ή θα είναι καθοδηγητής στα εγκόσμια θέματα, γιατί δεν μπορεί να είναι και τα δύο. Δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και έξω από το πέπλο και μέσα από αυτό. Αν επιχειρήσει να ασκήσει μεγάλη επιρροή στα εγκόσμια θέματα-το τίμημα που θα πληρώσει θα είναι να χάσει το πνευματικό του όραμα και τη δύναμη να διακρίνει ανάμεσα στη "μικρή, ήρεμη φωνή" του Πνεύματος και στις παρακινήσεις της φιλοδοξίας. Δε μπορεί κανείς να διαιρέσει τον εαυτό του σε κομμάτια, δηλαδή να είναι ταυτόχρονα και Δρ.Τζέκιλ και Κος Χάιντ. Πραγματικά, αν κατανοήσουμε σωστά αυτή την ιστορία, θα δούμε ότι ο Τζέκιλ δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον Χάιντ, μέχρι που αυτός τελικά κυριάρχησε πάνω του ολοκληρωτικά. Έτσι και με τον αποκρυφιστή, το κυρίαρχο πάθος του θα τον απορροφήσει ολόκληρο. Είτε θα κουραστεί από τις πολιτικές του προσπάθειες και θα καταλάβει πόσο άχρηστες είναι για όποιον κατέχει Πνευματικές δυνάμεις, είτε θα του ανοίξει η όρεξη για δύναμη και θα σύρει τους δυστυχισμένους μαθητές του στο άρμα της φιλοδοξίας του, μπλέκοντας τους στα "κυκλώματα" που θα μπλεχτεί κι αυτός.
Εκείνοι που τους ανοίγεται η ανώτερη συνείδηση βρίσκονται σε μια πολύ ευαίσθητη κατάσταση κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Δεν μπορούν να αντέξουν ούτε ένα καβγά και καταρρέουν με τα νεύρα σπασμένα. Όταν σε μια εσωτερική ομάδα γίνεται ενεργητικό πολιτικό έργο, είναι απόλυτα βέβαιο ότι δεν μπορεί να γίνει και ενεργητικό αποκρυφιστικό έργο, γιατί αυτά τα δύο είναι ασυμβίβαστα. Γι'αυτό, τολμώ να δώσω μια απλή συμβουλή στο ζηλωτή, έστω κι αν κινδυνεύω να με κατακρίνουν ορισμένοι κύκλοι: Απόρριψε το τάγμα που θίγει πολιτικά θέματα. Απόφευγε το δάσκαλο που ασχολείται με την πολιτική, γιατί να είσαι σίγουρος, θα χρησιμοποιηθείς και δεν θα εκπαιδευτείς."



"Υγιής Αποκρυφισμός"
Dion Fortune

Crying to the Spirits

---Billings, Montana
Απρίλιος του 1999---

"Τα καθαρά βλέμματα και καρδιές δεν γνωρίζουν ποτέ την ήττα".
Ταξίδευα πάνω στον καπνό και λίγο πριν το βλέμμα μου χαθεί μες την φωτιά που σιγόκαιγε δίπλα στα πόδια μου, σαν κουρασμένα πουλιά φώλιασαν οι παραπάνω λέξεις στα αυτιά μου.
Στην άλλη πλευρά της φωτιάς καθόταν Εκείνος. Αφού πέρασε κάμποση ώρα που κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον σιωπηλοί δεν μπορούσα πλέον να τον δω καθαρά πίσω από τις φλόγες. Βρισκόταν ακούνητος και ριζωμένος σαν αιωνόβιο δέντρο δίπλα στις πύρινες γλώσσες της φωτιάς.
Με κοιτούσε χωρίς να με κοιτά.
Μου μιλούσε χωρίς να μου μιλά.
Κρατούσε μια μακριά χειροποίητη πίπα στα χέρια του και αμίλητος με παρακολουθούσε με μάτια θολά από το Πνεύμα του καπνού. Έκανα να απλώσω το χέρι μου προς την φωτιά μα το χέρι μου δεν ήταν εκεί για να ακολουθήσει. Στην θέση του εμφανίστηκε ένα πύρινο πουλί που έμοιαζε με Φοίνικα και κάθε μου νοητική εντολή το έκανε να απλώνει τα φτερά του και να χάνεται μες στις φλόγες.
Η Φωνή ακούστηκε μες το κεφάλι μου τόσο εκκωφαντική και ταυτόχρονα τόσο ήρεμα ψιθυριστή που νόμιζα πως κάτι/κάποιος μου μιλούσε σε διπλό ταμπλό.
"Ακόμα δεν ξέρεις το πόσο φωτίζεις Παλαιό Άστρο", κοίταξα προς την μεριά που καθόταν Εκείνος μα κανείς δεν βρισκόταν εκεί που μέχρι πρότινος ήταν ο γέρο σαμάνος ινδιάνος. Η Φωνή συνέχισε να ηχεί με αντίλαλο μες το κεφάλι μου καθώς ένιωσα μια ελαφριά ζαλάδα να με τυλίγει ολοκληρωτικά.
"Θα έρθει η στιγμή που θα θυμηθείς την σπορά σου και θα αντηχήσεις σαν γοερό κλάμα μωρού ραγίζοντας έτσι την σιωπή που κυοφορεί η Μεγάλη Νύχτα της υπάρξεως", η ζαλάδα με είχε κυριεύσει ολοκληρωτικά μα το περίεργο ήταν πως όλα όσα άκουγα από την φωνή μου έμοιαζαν απολύτως λογικά και κατανοητά. Προσπάθησα να εστιάσω το βλέμμα μου πέρα από την φωτιά και είδα τον γέρο σαμάνο να μου χαμογελά καθησυχαστικά. Μου πρόσφερε την πίπα και για πρώτη φορά μετά από πολλή ώρα μου μίλησε στην γλώσσα των Crow. Αν και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε, η χροιά της φωνής του γέρου θύμιζε αρπαχτικό της νύχτας και από τις κινήσεις του κατάλαβα πως μου "περνούσε" την πίπα.
Με τεράστια προσπάθεια κατάφερα να σηκωθώ και άρχισα να περπατώ προς το μέρος του μην νιώθοντας την γη κάτω απ'τα πόδια μου ενώ την ίδια στιγμή με την άκρη του ματιού μου τον είδα να χαμογελά (μάλλον με τα χάλια μου). Έφτασα μπροστά του και με άτσαλες κινήσεις πήγα να του πάρω από τα χέρια την πίπα. Πριν προλάβω όμως, ένιωσα μια ύπουλη κλωτσιά στο πίσω μέρος του ποδιού μου η οποία με έκανε να γονατίσω εμπρός του. Ο γέρο σαμάνος έδειχνε κάτι παραπάνω από νευριασμένος μαζί μου και καθώς σφύριζε μέσα από τα δόντια του σαν φίδι οργισμένο κατάλαβα πως μάλλον είχα δείξει ασέβεια με τον τρόπο με τον οποίο αποδεχόμουν το "πέρασμα" του καπνού. Ανήμπορος να ξανασηκωθώ στα πόδια μου είδα τον ινδιάνο να μου προσφέρει με ήπιες και αργές κινήσεις την πίπα και αποφάσισα να την δεχτώ με τον ίδιο τρόπο.
Καθώς έπιασα απαλά την κοκκάλινη σκαλιστή πίπα στα χέρια μου παρατήρησα το πόσο δουλεμένες και περίεργες παραστάσεις απεικονίζονταν πάνω της. Πάνω στον πανάλαφρο περίτεχνο κορμό της μπορούσες άνετα να δεις ανθρώπους που μεταμορφώνονταν σε ζώα, σαμάνους να χορεύουν γύρω από φωτιές, δέντρα με πόδια να περπατούν σαν σε παρέλαση και τον ουρανό να τον έχουν αγκαλιάσει διάττοντες αστέρες. Με τα δυο μου χέρια, την έφερα αργά στα χείλη μου και προσεχτικά άρχισα να εισπνέω το μυστικό χαρμάνι που μόνο εκείνος ήξερε. Ρούφηξα μερικές απανωτές τζούρες και από την μυρωδιά κατάλαβα πως το όλο χαρμάνι εκτός από την απροσδιόριστη γεύση του ήταν και πολύ δυνατό. Έκανα να του γυρίσω την πίπα και άκουσα την Φωνή να μου υπογραμμίζει τα εξής παρακάτω:
"Ως αυτόχειρας κομήτης θα διασχίσεις τον ορίζοντα του Μεγάλου Πνεύματος. Μέσα σε μια στιγμή θα σου αποκαλυφθεί το πόσο λάμπεις μες το Σκότος που δεν έχει γνωρίσει ποτέ αστέρια και θα ζώσεις τον εαυτό σου με υπέρλαμπρο Πυρ στις έσχατες ημέρες των ανθρώπων", με αυτά τα λόγια να ξεθωριάζουν σαν σε μακρινό όνειρο βρήκα τον εαυτό μου να κοίτεται δίπλα από την σβηστή εστία της φωτιάς και εκεί που μέχρι πριν καθόταν ο ινδιάνος σαμάνος βρισκόταν τώρα ένας σκύλος που υπομονετικά με κοιτούσε με ένα βλέμμα συμπάθειας...

The White Stripes-Seven Nation Army

I'm Gonna fight 'em Off
A Seven Nation Army couldn't hold me back
They're Gonna Rip it off
Taking there Time right behind my back

And I'm Talkin' to myself at night
Because I can't forget
Back and forth through my mind
Behind a cigarette

And the message coming from my eye
Says leave it alone

Don't want to hear about it
Every single one's got a story to tell
Everyone Knows about it
From the Queen of England To the Hounds of Hell

And if I catch ya commin back my way
I'm gonna serve it to you
And that ain't what you want to hear
But that's what I'll do

And the feelin' commin from my bones
Says find a home

I'm goin' to Witchita
Far from this opera for evermore
I'm gonna work the straw
Make the sweat drip out of every pore

And I'm Bleedin, and I'm Bleeding, and I'm Bleedin,
Right before the Lord
All the words are gonna bleed from me
And I will sing no more

And the stings commin from my blood
Tell me go back home

Άλας

Η γλυκίτατη hooligan, πριν αρκετό καιρό (αφού τα αντανακλαστικά μου σε τέτοιες προσκλήσεις είναι κάτι παραπάνω από αργά), με κάλεσε σε ένα διαδικτυακό παίγνιο στο οποίο υποτίθεται πως ο κάθε συμμετέχων καλείται να ανεβάσει ένα αγαπημένο του απόσπασμα από κάποιο βιβλίο ή κάποιο λατρεμένο ποίημα.
Λοιπόν, αν και δεν θέλω να παρουσιάσω στο διαδίκτυο τι ακριβώς μου αρέσει να διαβάζω (για ευνόητους λόγους), θα παραθέσω το εξής παρακάτω "ακίνδυνο" απόσπασμα αλλά και ένα αγαπημένο μου ποίημα και επί την ευκαιρία θα την ευχαριστήσω για την ευγενική σκέψη.
---------------------------------------------

Αυτογνωσία (από το βιβλίο "ο προφήτης", του Χαλίλ Γκιμπράν)

"Και κάποιος άντρας είπε, Μίλησέ μας για την Αυτογνωσία.
Κι εκείνος απάντησε λέγοντας:
Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.

Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα."
---------------------------------------------

Επίσης, παλαιότερα είχα ανεβάσει ένα πολυαγαπημένο ποίημα της Κικής Δημουλά.
Στο παρακάτω link μπορείτε να το διαβάσετε
Κινούμενα Σχέδια