"Άλλο πράγμα ο τουρίστας και άλλο ο ταξιδιώτης. Βρίσκονται στο ίδιο μέρος για διαφορετικό λόγο. Η ολοκλήρωση έρχεται όταν μπορεί κανείς και Είναι Τουρίστας στη ζωή και Ταξιδιώτης στην ψυχή."
εκείνοι που γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στον Κάτω Κόσμο δε θ'αγαπηθούν όσο και να το γυρεύουν,δεν θα υπάρξουν ποτέ παρά σε κάτι μικρές στο χρόνο ιστορίες ασήμαντες ένα πρωί θ'ακουστεί ο δικός τους θρήνος στο δρόμο με τα κόκκινα ρόδα θα φύγουν για τον Κεραμεικό-μάνες μαύρες,φίλοι μαύροι,τυφλοί οργανοπαίχτες, η ταφή ήταν εικονική, αυτοί γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στη γη,κάτω απ'το χώμα, Γη που τους σκέπασες,κράτα τους γερά, χώμα μαύρο,σκόνη της Πομπηίας στείλε τους νερό για τα χείλη όταν διψούν μέσα στη νύχτα ή όταν το μεσημέρι γυρνούν απέραντα μόνοι, νύχτα που τους θανάτωσες για πάντα, εκείνοι που γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στον Κάτω Κόσμο δεν έζησαν"
@Φαίδρα Φις, διακρίνω έναν αφοριστικό χαρακτήρα στο συγκεκριμένο σχολιασμό ή είναι ιδέα μου; Ρωτώ διότι στην γραφή είναι ακόμα δυσκολότερο για κάποιον να ξεχωρίσει το ύφος των γραφωμένων. :)
Σαν ήρθε το πλήρωμα του Χρόνου
και αγκαλιάστηκαν τα δυο 7αρια,
επέλεξα να αποχωριστώ τον Ωκεανό του Αοράτου
και σαν μια ταπεινή σταγόνα που επιζητεί να βιώσει τον εαυτό της ενσαρκώθηκα φέροντας πάνω μου για σφραγίδα τον Νόμο του 9.
Έκτοτε, προσπαθώ να αποβάλλω το κουκούλι και την ασχήμια της κάμπιας.
Μια προσπάθεια μεταμόρφωσης τόσο επίπονη και οδυνηρή,
που πολλές φορές με ανάγκασε να σταματήσω.
Να ξαποστάσω.
Ήθελα όμως τόσο πολύ να ξαναγεννηθώ σε κάτι όμορφο και συνάμα άσπιλο
που θα έκανε την επαίσχυντη καταγωγή μου να μοιάζει με κακό όνειρο.
Διάλεξα όνομα , φύλο και πατρίδα
μα τίποτα από αυτά δεν με έκαναν να λησμονήσω
το Θείο Έργο και την ιερή υποχρέωση που έπρεπε να επιτελέσω.
Above All…
The Law of 4L
2 σχόλια:
"θρήνος για μυημένους ταξιδιώτες
εκείνοι που γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στον Κάτω Κόσμο δε θ'αγαπηθούν όσο και να το γυρεύουν,δεν θα υπάρξουν ποτέ παρά σε κάτι μικρές στο χρόνο ιστορίες ασήμαντες
ένα πρωί θ'ακουστεί ο δικός τους θρήνος στο δρόμο με τα κόκκινα ρόδα θα φύγουν για τον Κεραμεικό-μάνες μαύρες,φίλοι μαύροι,τυφλοί οργανοπαίχτες,
η ταφή ήταν εικονική,
αυτοί γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στη γη,κάτω απ'το χώμα,
Γη που τους σκέπασες,κράτα τους γερά,
χώμα μαύρο,σκόνη της Πομπηίας
στείλε τους νερό για τα χείλη όταν διψούν μέσα στη νύχτα
ή όταν το μεσημέρι γυρνούν απέραντα μόνοι,
νύχτα που τους θανάτωσες για πάντα,
εκείνοι που γεννήθηκαν για ν'ανήκουν στον Κάτω Κόσμο δεν έζησαν"
@Φαίδρα Φις,
διακρίνω έναν αφοριστικό χαρακτήρα στο συγκεκριμένο σχολιασμό ή είναι ιδέα μου;
Ρωτώ διότι στην γραφή είναι ακόμα δυσκολότερο για κάποιον να ξεχωρίσει το ύφος των γραφωμένων. :)
Δημοσίευση σχολίου