9.9.08

Far & Beyond

Μια απειροελάχιστη στιγμή.
Τόσο χρειάστηκε για να συμβεί η αποκάλυψη των Πέπλων.
Μια νωχελικότητα κατέβαλε το κορμί ενώ το κεφάλι αυτοβούλως παραδιδόταν στο μαξιλάρι του αυχένα. Το στόμα ανοιχτό την ίδια στιγμή και τα μάτια ορθάνοιχτα λες και προσπαθούσαν τα καημένα να χωρέσουν την απουσία της όποιας εικόνας. Η ματιά του είχε αφεθεί να πλανάρει στο κενό.
Τότε είναι που συνέβη.
Το απόλυτο άδειο, με την πανδαισία του άχρωμου υπέβαλε στο χωροχρόνο μια εκκωφαντική σιωπή.
Τόσο μεγάλο για να χωρέσει στις λέξεις.
Τόσο πλούσιο μέσα στην απλότητα του.
Τόσο ζωντανό μέσα στην αδράνεια του.

Και όλα γίναν Ένα.
Και το ένα ήταν Όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: