23.11.06

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ



(ΕΙΣΑΓΩΓΗ)

Όταν ο Ζαρατούστρα έγινε τριάντα χρόνων, εγκατέλειψε τον τόπο του και τη λίμνη του κι ανέβηκε στα βουνά. Εκεί απόλαυσε το πνεύμα του και την μοναξιά του, και δεν κουράστηκε απ'αυτά για δέκα χρόνια. Μα στο τέλος η καρδιά του γύρισε, κι ένα πρωί σηκώθηκε με την αυγή, στάθηκε μπρος στον ήλιο και, έτσι του μίλησε:

"Ω σύ μεγάλο άστρο. Ποιά θα ήταν η ευτυχία σου, αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί για τους οποίους λάμπεις;
Ερχόσουνα εδώ ως την σπηλιά μου για δέκα χρόνια* θα είχες κουραστεί από το φως σου κι απ'το ταξίδι σου αυτό, χωρίς εμένα, τον αητό μου και το φίδι μου.
Αλλά εμείς σε περιμέναμε κάθε πρωί, παίρναμε το περίσσευμα σου και σ'ευλογούσαμε γι'αυτό.
Μα κοίταξε. Μου γίνε βάρος πια η σοφία μου και σα μια μέλισσα που μάζεψε μέλι πολύ, έχω ανάγκη από χέρια που ν'απλώνονται προς εμένα για να την πάρουν.
Θα μου άρεσε να τη δώσω, να τη μοιράσω, μέχρι που οι σοφότεροι από τους ανθρώπους, να γίνουν πάλι ευτυχείς μες τη μωρία τους, και οι φτωχοί να γίνουν ευτυχείς μέσα στα πλούτη τους.
Εν τέλει πρέπει να κατέβω προς τα βάθη, όπως κι εσύ που κάθε βράδυ, πηγαίνεις πίσω στη θάλασσα και φέρνεις το φως σου στον κάτω κόσμο, ω άστρο της υπέρτατης αφθονίας.
Όπως κι εσύ, πρέπει κι εγώ να δύσω, όπως το λεν κ' οι άνθρωποι που προς αυτούς πηγαίνω.
Λοιπόν, ευλόγησε με, γαλήνιο μάτι, εσύ που μπορείς να βλέπεις χωρίς φθόνο, ακόμα και την πιο μεγάλη ευτυχία.
Ευλόγησε την κούπα που θέλει να ξεχειλίσει, έτσι που τα νερά να ξεχυθούν από αυτήν χρυσά, αντανακλώντας τη χαρά σου, πάνω απ'ολόκληρο τον κόσμο.
Ω ναί. Αυτή η κούπα θέλει πάλι να αδειάσει κι ο Ζαρατούστρα θέλει πάλι να γίνει άνθρωπος."

Έτσι ξεκίνησε η κάθοδος του Ζαρατούστρα.


~Φρειδερίκος Νίτσε~

22 σχόλια:

Sigmataf είπε...

Ρε που τα ξετρυπώνεις όλα αυτά;
Μήπως μπαίνεις τα βράδυα σε τίποτα βιβλιοθήκες για να μας φέρεις την αυγή, γνώσεις και κιτάπια;
Φίλε μου, έβγε!

roidis είπε...

πολύ όμορφο.
ποιανού είναι η μετάφραση;

Πληρωμένη πένα είπε...

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι

Άβατον είπε...

@Sigmataf,
Χαίρομαι που σου αρέσουν. Εννοείται πως πριν τα έχω διαβάσει όλα αυτά ώστε να μπορώ να ξέρω τι με εκφράζει και τι όχι. Αν δεν έχεις διαβάσει το "ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ", στο προτείνω ανεπιφύλακτα.

@Roidis,
Το συγκεκριμένο απόσπασμα το πήρα από μια μετάφραση του Γιάννη Υφαντή.

@Πληρωμένη Πένα,
Σε ευχαριστώ πολύ Mr. Vendetta ;)
Κι εγώ νόμιζα πως ήμουν ο μόνος εδώ μέσα που φοράω το V

Desposini Savio είπε...

Είναι από αυτά τα κείμενα που τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω, για να ευχαριστηθώ και τις εικόνες που μου φέρνουν εμπρός μου... εκτός από το βαθύτερο νόημα τους.

Alkyoni είπε...

σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και για τον τρόπο που μου μίλησες ...
δεν έχω λόγια...

Άβατον είπε...

@Alkyoni,
Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς. Απλά μίλησα σαν άνθρωπος προς άνθρωπο. Το ίδιο θα είχες κάνει και συ για μένα αν βρισκόμουν στην ίδια θέση.

Άβατον είπε...

@Desposini,
Είναι από αυτά τα κείμενα που δηλώνουν το βάρος και την γλύκα της εσωτερικής γνώσης. Είναι από αυτά τα κείμενα που αναφέρονται στην μέγιστη σημασία της Μοιρασιάς. Ο άνθρωπος έχει μεγάλη ανάγκη μέσα σε άλλους ανθρώπους. Ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη έχει ο Πνευματικός Άνθρωπος να βρίσκεται μεταξύ ανθρώπων και να τους εμποτίζει με Γνώση & Αγάπη και έπειτα να Θυσιάζεται για αυτούς. Εκεί είναι όλη η πεμπτούσια της Αληθινής Γνώσης...πως δεν αποκτάς Γνώση για προσωπικό όφελος αλλά για Οικουμενικούς σκοπούς. Ειδάλλως εύκολα θα φορούσε ο καθένας μια λευκή ρόμπα θα την έκανε στας εξοχάς και θα άραζε στην Φύση χωρίς να έρχεται σε τριβή με τα εγκόσμια. Η μαγκιά όμως είναι να παραμείνεις μέσα στην πόλη που αν και νιώθεις πως μπορεί να σε συρρικνώνει πνευματικά ώστοσο είσαι με ανθρώπους που τους χαρίζεις Αγάπη, Βοήθεια και Συμπόνοια.

Desposini Savio είπε...

Πόσο αυθεντική, αν όχι ιδανική, θα ήταν η Ζωή αν σκεφτόμασταν και πράτταμε έτσι.
Δύσκολος δρόμος, καθότι ο ψυχή, ο νους και το σώμα μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ξεχωριστά, αδύναμα, φοβισμένα, καταπιεσμένα...
Αλλά ο άνθρωπος μπορεί να πλησιάσει και να καταφέρει πολλά, με την ουσιαστική "μαγκιά" που αναφέρεις.

homelessMontresor είπε...

Τις γνώσεις μπορείς να τις μεταδώσεις, όμορφο συναίσθημα πράγματι.
Δεν μπορείς όμως να ξεμάθεις, οτι έμαθες, δεν μπορείς να γυρίσεις από εκεί που άρχισες... ή μήπως μπορείς?

Bliss είπε...

8a to diabasw otan katebw ellada edwp ou skata na to brw :(

candyblue είπε...

και η κάθοδος του ενός εκάστοτε...

Για αυτήν όμως,ποιος θα γράψει?

Tamara de Lempicka είπε...

endiaferonta ta pragmata pou vasanizoun th fantasia sou agaphte mou avaton...
diaferoun to ena me to allo opote kathe fora einai kai mia ekplhksh...
m'areseis... ;-P

ceralex είπε...

Για την αρετή...(?) Αγαπημένο..

Άβατον είπε...

Χαίρομαι που άρεσε σε όλους. Πραγματικά αξίζει να το διαβάσουν όσοι δεν το έχουν κάνει ήδη.

Ανώνυμος είπε...

Τα σχόλια έχουν να κάνουν με τις λέπτομέρειες της δικής μου σκέψης.. γι' αυτό λέω πως μένουν πολλά πράγματα ανεξερεύνητα και είναι δύσκολο να τα ανακαλύψουμε... αυτός -ο Μέγας Υπεράνθρωπος- ανακάλυψε πολλά...

Άβατον είπε...

@Ανώνυμος,
έτσι είναι...όποιος ψάχνει, βρίσκει.

Ανώνυμος είπε...

Να σε ρωτήσω κάτι ωρε.
Τί σχέση έχει το βιβλίο αυτό του Νίτσε με τον αρχαίο βαβυλώνιο Ζωροαστρη (Ζαρατρούστρα)?

Άβατον είπε...

@Ανώνυμος,
μεγάλη...

Ανώνυμος είπε...

Σωστά. Θέλω να πω πρόκειται για την "βιογραφία" του? Περιέχει την διδασκαλία του? Μιλάει για τπν ίδιο?

Ανώνυμος είπε...

"ενα φτωχο κρεβατι με ζεσταινει πολυ περισσοτερο απο ενα πλουσιο, γιατι ζηλευω τη φτωχεια μου." εχει κ βιογραφικα στοιχεια μεσα το βιβλιο του ιδιου του νιτσε. βασω

Unknown είπε...

@Sigmataf,
δεν την λες και ξετρυπωμα την εισαγωγη απο ενα απο τα δημοφιλη βιβλια φιλοσοφιας παγκοσμιως