Δεύτερη Δευτέρα

I
Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

Σας παρατηρώ περισσότερο

Όλο και καλύτερα

Όλο και πιο βαθιά.

Πνίγεστε ωσάν ναυαγοί μέσα στο άγχος.

Κάποιοι άλλοι πνίγεται μια Αγάπη μες το ψέμα

Ενώ ορισμένοι επιλέγουν να πνίξουν την μοναξιά τους

Σε ένα ποτήρι αλκοόλ

Ή σε μια φτηνή αγκαλιά.


Είδα κι άλλους,

Πολλούς…

Που χτίζουν εκεί που κάποτε είχαν γκρεμίσει τον εαυτό τους.


Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

Αναλογίζεστε το τι , το πώς και το γιατί.

Αυτό το γιατί που ποτέ δεν θα μάθετε,

Επειδή ποτέ δεν ενδιαφερθήκατε να μάθετε την Αλήθεια.


«Αλήθεια»

Μια λέξη για κάποιους,

Ένα ψέμα για πολλούς

και

ένας χαμός για άλλους τόσους.

Ποιος αληθινά είμαι;

Πως αληθινά αγαπώ;


Εμένα

Εσένα

Τους άλλους.


Πως;





II

Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

σε φέρνω πιο κοντά μου.

Σαν χιλιομετρική απόσταση

Και όχι

Σαν απόσταση καρδιάς.

Κάτι τέτοιο δεν υπήρξε μέσα μου ΟΥΤΕ μια στιγμή.


Δεν υπήρχε λόγος ως τώρα,

Επειδή απλά σε νιώθω…


Όπως νιώθω την καρδιά μου να χτυπά.

Συνέχεια – ακατάπαυστα,

Με χρόνο – με ρυθμό,

Σαν καλοκουρδισμένο μουσικό όργανο,

Σαν ακριβές ρολόι.


Ούτε μια στιγμή δεν έπαψε η καρδιά μου να χτυπά…

Κι αν υπάρξει μια στιγμή που σταματήσει η καρδιά μου,

Τότε θα πάψω κι εγώ

Κι ΕΣΥ.


Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

Όταν το σώμα διαμαρτύρεται το καθησυχάζει το Πνεύμα.

Γιατί δεν έχει να κάνει με απόσταση 2 σωμάτων

Αλλά με την καρδιά μου που πετάει στο ΟΝΟΜΑ σου

Ακόμη και χωρίς εσένα σαν φυσική παρουσία.


Ποιο το Όνομα σου;

Αγάπη;

Φως;

Ζωή;

Ελευθερία;

Πίστη;

Αλήθεια;

Για πάντα;





III

Κάθε Δεύτερη Δευτέρα… πλημμυρίζω…

Σαν ορμητικός χείμαρρος που δεν γνωρίζει

από το φράγμα της απόστασης

αλλά

αναγνωρίζει την επιθυμία του

για ένωση με τη Θάλασσα.


Ένωση με σένα,

Με το ΕΝΑ.


Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…


Σας κοιτώ και δεν μπορώ να καταλάβω το

Πως γινόταν και σας έμοιαζα κάποτε.

Το πώς είχα απαρνηθεί τον εαυτό μου

Προς χάριν του χάρτινου βασιλείου σας.


Να όμως που έφτασε η ώρα.

για μένα αλλά και για σας.

Για μένα να βάλω φωτιά στο χάρτινο κόσμο σας,

Και για σας

Να αφήσετε την Φωτιά να σας απελευθερώσει

Από το ψέμα που χτίσατε με κόπο

Εδώ και χιλιάδες φεγγάρια.






IV

Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

Φαίνονται όλα πιο καθαρά

Γιατί κοιτάω με τα μάτια της ψυχής.

Όλα αυτά,

Που με πάθος κάποτε τυφλώσατε όλοι εσείς.


Μερικοί μέτριοι,

Ορισμένοι «λίγοι»

Μα ποτέ σας ικανοί

Να κάνετε την Αγάπη

Να σας αποκαλυφθεί.



Κάθε Δεύτερη Δευτέρα…

Είναι ΕΣΥ.

Κι εγώ όλη η εβδομάδα

Που προσμένει

Για να αναστηθεί.




Αγάπη

Φως

Ζωή

Ελευθερία

Πίστη

Αλήθεια

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.


-24/06/05-
{Προσωπικό αρχείο}