Δίχως Καβάτζα Καμιά

Όλα ξεπήδησαν και θα καταλήξουν στης γενέτειρας μου το κατόπι.
Στο στερητικό Μηδέν.

Άχρονο.
Άφθαρτο.
Άτοπο.
Άυλο.
Ατάραχο.
Άμεμπτο.
Αληθινό.
Αθάνατο.

Μήτε θετικό ή αρνητικό, λέγω.
Ουδέτερο, προσκυνώ.
Εγώ ειμί το στερητικό Άλφα & Ωμέγα αυτού του κόσμου.

Ως τέτοια ορίζεται η φύση της Ουσίας.
Και σαν κλείνει το μάτι στην παραφύσιν της Ανοησίας, ως τέτοιο καθορίζεται πάντοτε το Μάταιο .

Παραδέξου.
Άνοιξε τα μάτια καλά και χώρεσε την ωμή Πραγματικότητα που έφτιαξες για σένα και τα λοιπά γούρουνα τούτης της κακόγουστης φάρμας.
Δεύτερο δέρμα έχεις κάμει την φορεσιά ενός παχύδερμου Εγώ.
Επισφαλείς ανασφάλειες κυλούν στις φλέβες σου Ανθρωπάκο, κάνοντας πλέον τους χτύπους της καρδιάς σου να μην είναι και τόσο σίγουροι για την επόμενη στιγμή.

Με αγγίζεις και στάζεις ματαιότητα.
Μια αρρωστημένη εμμονή να αποδείξεις, επιδείξεις το πως πρέπει να ζω.
Μια γαμημένη ματαιότητα, ίδια με ύπουλο ιό, έχει μολύνει απ'άκρη σ'άκρη τα σωθικά του πλανήτη.
Χρεωμένη πλουτοκρατία βασιλεύει στο φαλιμέντο του κόσμου.
Ματαιοδοξία συναισθημάτων, ονείρων, προσδοκιών, κερδών, επιτευγμάτων και φιλοδοξιών έχουν αρρωστήσει τα ανθρώπινα μυαλά.
Παράτα με.
Άσε με στην φτώχεια μου λοιπόν.
Δεν σε θέλω.΄
Ξέγραψε με από τον χάρτη της κοινωνίας σου και άσε με να κλέβω ανάσες στο περιθώριο της γειτονιάς σου.
Δεν είμαστε καμωμένοι ο ένας για τον άλλον ανθρωπάκο.
Ούτε νομίζω πως ποτέ θα μπορέσεις να είσαι Ένας μες τους πολλούς.
Όπως φυσικά πιστεύω πως δεν μπορούν να τολμήσουν οι πολλοί να γίνουν Ένας για Όλους.

Κι όλα αυτά βαραίνουν τις πλάτες σου γιατί αντί να αφουγκραστείς τον Έτσι, καθόριζες της ζωής τα καμώματα "κάπως έτσι".

Έτσι, κανόνισες την κοινωνία σου.
Έτσι, αυτοπεριορίστηκες.
Έτσι, σκλαβώθηκες.
Έτσι, δεν προσπάθησες να ακούσεις την φωνή του Έτσι.

Έτσι κι αλλιώς, είσαι πια τελειωμένος.

Μήτε θετικό ή αρνητικό, λέγω.
Ουδέτερο, θαρρώ.

Δεν αξίζει(ς) τον κόπο.

Άλλωστε,
όλα ξεπήδησαν και θα καταλήξουν στης γενέτειρας μου το κατόπι.
Στο στερητικό Μηδέν.
Εγώ ειμί το στερητικό Άλφα & Ωμέγα αυτού του κόσμου.

Κι έχεις δίκιο Νικόλα,
Ουδέν άλλο πραγματεύεται την Αταραξία του θνητού Έτσι.




Υ.Γ.: Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο.
Πέρασε, έκανε την Βόλτα του και φώτισε λίγο περισσότερο τούτο τον κόσμο.