Earthlings

Πολλές φορές στη ζωή δεν μπορείς να πεις με ακρίβεια ή να εξηγήσεις με σαφήνεια αν ορισμένα πράγματα εκπορεύονται από σένα ή απλά αν καταλήγουν σε εσένα προερχόμενα από μια εξωγενή πηγή πραγμάτων. Δεν μπορείς επακριβώς να εκτιμήσεις αν πραγματικά κάτι επήλθε από καθαρή επιλογή σου ή απλά εμφανίστηκε στη ζωή σου σε ανύποπτο χρόνο μέσα από δυσανάλογα μεγέθη και απίθανες πιθανότητες.
Σαφώς και υπάρχουν φορές που μια ιδέα, ένα βιβλίο, μια ταινία, ακόμα και μια στιγμή "τρελής" έμπνευσης μοιάζει πως κατά κάποιο τρόπο πως μας "επέλεξε" για ορισμένους λόγους που τουλάχιστον στην αρχή φαντάζουν τουλάχιστον αδιευκρίνιστοι τόσο στα μάτια τα δικά μας αλλά και των τρίτων. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που η επιλογή της ελεύθερης βούλησης μοιάζει να μην είναι και τόσο ακέραια αυτόβουλη καθώς προσπαθούμε να ονοματίσουμε ή ακόμα και να εξηγήσουμε ορισμένα συμβάντα στη ζωή μας με μάλλον απλουστευμένο και ρηχό τρόπο.
Λέξεις όπως "Τύχη", "Ατυχία", "Κωλοφαρδία", "Σύμπτωση" κ.ο.κ., γίνονται ψωμοτύρι στην αποκωδικοποίηση της καθημερινότητας μας και τις χρησιμοποιούμε κατά κόρον ενώ μια άλλη πλευρά του εαυτού μας προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει και να εξηγήσει με ορθολογιστικά μέσα ΤΙ ήταν αυτό που μας έσπρωξε να πράξουμε έτσι σε μια δεδομένη στιγμή και φυσικά ΤΙ είναι αυτό που πολλές φορές μας φοβίζει ώστε να το πετάμε σε μια γωνιά του μυαλού μας ονοματίζοντας το ως "Καθαρή Τύχη/Ατυχία".
Πράγμα περίεργο ομολογώ καθώς έτσι αυτομάτως μεταθέτουμε ολοκληρωτικά την όποια τύχη/ατυχία μας πάλι σε μια εξωτερική δύναμη αφού το μόνο σίγουρο μετά από αυτό είναι πως αντιλαμβανόμαστε την ζωή με έναν μοιρολατρικό τρόπο. Τα γεγονότα εναλλάσσονται με τέτοιο ρυθμό που πάντοτε μας πιάνουν απροετοίμαστους και εν γένη οτιδήποτε ξεφεύγει από τα στεγανά ορθολογιστικά σύνορα με τα οποία έχουμε οριοθετήσει τους χάρτες της πραγματικότητας μας, νιώθουμε το λιγότερο ανίκανοι να τα εξηγήσουμε.
Οι περισσότεροι από μας που ίσως και να αποκαλούνται δεισιδαίμονες όλο αυτό το μεταθέτουν σε μια αποκαλούμενη Ανώτερη Δύναμη, Θεά Τύχη, Σύμπαν με Συνωμοτικό χαρακτήρα κ.ο.κ.
Προσωπικά πιστεύω πως ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο ή ατυχές.
Πιστεύω τόσο στην δράση αλλά και στην αντίδραση.
Κάτι που συναντούμε στον δρόμο της καθημερινότητας μας είναι επειδή εμείς το ζητήσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα και εκείνο μας αποκαλύφθηκε επειδή το χρειαζόμασταν σαν κομματάκι ενός παζλ που σιγά σιγά το κάθε ένα με την μοναδική συμμετοχή του θα μας χαρίσει μια ολοκληρωτική εικόνα του Εαυτού μας αλλά και του Κόσμου σε συνάρτηση με την ανθρώπινη φύση μας φυσικά.
Άρα, η δράση/επίδραση κάποιων πραγμάτων δεν είναι άβουλη αλλά ούτε ολοκληρωτικά αυτόβουλη. Λειτουργεί σε αλληλοεπίδραση κάποιων πραγμάτων που σαφώς και αφορούν επιθυμίες, θέλω, αναζητήσεις, εξηγήσεις, νοήματα και αν μη τι άλλο πολλές φορές έχουν να κάνουν με κάτι βαθύτερο από αυτό που φέρουμε ως εικόνα για την αληθινή Φύση των Πραγμάτων.
Τώρα ένα μεγάλο θέμα, είναι το κατά πόσο και σε τι ποσοστό ο καθένας μπορεί να δημιουργεί την πραγματικότητα την οποία θέλει αλλά και με πιο τρόπο φυσικά. Φυσικά και αυτό έχει να κάνει πάνω απ'όλα με το τι εικόνα έχει κάποιος για το γίγνεσθαι της Φύσης προτού οι αισθήσεις και η κατανόηση του τον διαψεύσουν καθώς του φανερώνονται πράγματα που ίσως άλλοι άνθρωποι τα προσπερνούν σκεπτόμενοι καθαρά ορθολογιστικά και κυνικά για τους ίδιους αλλά και για τη Γη την ίδια.

Μπορεί ένας άνθρωπος να ενεργήσει ως θύτης και όχι σαν θύμα στην διαμόρφωση της πραγματικότητας του;
Μπορεί να αντιληφθεί χωρίς φόβο και πάθος αυτό που είναι πάνω από το εγωιστικό του γήινο προφίλ και να κάνει την ΣΥΝΔΕΣΗ ανάμεσα σε όλα τα πράγματα που τον ενώνουν και όχι τον χωρίζουν;
Μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα μικρό Θεό που θα καθρεφτίζει μέσα από τις πράξεις του την Θετική πλευρά της ζωής, γκρεμίζοντας έτσι τους πλαστούς μικρόκοσμους που τον κρατούν μακριά από την Ουσία;
Μπορεί να ανταποκρίνεται ως μαθητευόμενος Μάγος απέναντι στον άκρατο μυστικισμό ο οποίος σαφώς και εκδηλώνεται μέσα από κάθε έμφαση και φορέα της ζωής;
Μπορεί να πει ΟΧΙ σε πράγματα που το σύνολο της κοινωνίας τα θεωρεί αυτονόητα και επιβαλλόμενα ως προς την πλήρη υποταγή και υπακοή νοήμων ανθρώπων;
Μπορεί να επιλέξει ως το σημείο που το προσωπικό του Θέλημα δεν θα έρχεται κατ'ανάγκην σε σύγκρουση με αξίες ή έννοιες που θεωρεί ξένες ως προς την ατομική του ευδαιμονία και αυτοπραγμάτωση;

Σαφώς και μπορεί ως έναν ικανοποιητικό βαθμό.

Δεν είμαι εγώ αυτός που θα αναλύσει τον Τρόπο.
Διότι μπορεί να υπάρχει ένας προορισμός για τον καθένα μας αλλά σίγουρα δεν υπάρχει ένας τρόπος για να ταξιδέψει κανείς προς τα εκεί.
Ο καθένας επιλέγει τον τρόπο που τον εκφράζει αλλά και θα τον κάνει στην πορεία ΚΑΛΥΤΕΡΟ Άνθρωπο.
Αυτό είναι το μοναδικό ζητούμενο.

Κι αν σας έχει συμβεί να βρεθείτε πχ. σε βιβλιοπωλείο ώστε να αγοράσετε ένα βιβλίο μα στο τέλος αποχωρήσατε νιώθοντας πως το βιβλίο σας επέλεξε και όχι εσείς αυτό, μην σκιάζεστε.
Υπάρχουν και όντα που κρατούν πυξίδες δια την ορθή πορεία του Ανώτερου Εαυτού μας προς την Αφύπνιση.
Κι αν σας κάνει να νιώσετε άβολα η παρακάτω ταινία, είναι επειδή δεν μπορεί να φιμωθεί η κραυγή της Συνείδησης προς όλη αυτήν την αιματοβαμμένη παράνοια.

Αυτή την στιγμή δεν ζητώ να επιλέξετε το ένα ή το άλλο.
Αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το πράξετε.

Σας ζητώ απλά να ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ.





Υ.Γ: Οι εικόνες είναι πολύ σκληρές και οδυνηρές.
Το ίδιο όμως είναι και η Αλήθεια.