Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ
δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου είπε, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος
Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
και μου είπε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ΄ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό
*Αρλέτα*
5 σχόλια:
Καταπληκτικό... Να είσαι καλά που μας το θύμισες...
Ενα απο τα ωραιοτερα τραγουδια της περασμενης δεκαετιας....ερμηνευμενο απο μια θνητη Θεα.
Την καλησπερα μου....
@Run boy run,
κι εσείς που το ξανακούσατε :)
@Λου,
αν και η Αρλέτα δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως ήταν καλλιτέχνιδα με όλη την σημασία της λέξης. Κι αυτό το απέδειξαν όχι μόνο οι ερμηνίες της αλλά η στάση ζωής της απέναντι στα πράγματα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελεί ύμνο που λέει πολλά...πάρα πολλά.
Να είσαι καλά.
σοφοί στίχοι...
Τι απέγινε η Αρλέτα με την περιπέτεια της υγείας της;Έμαθε κανείς;
Δημοσίευση σχολίου