Κρόνιοι Παίδες

Η Ροη των πραγμάτων καταδεικνύεται με ακρίβεια από την ίδια τη Φύση. Ο κύκλος των εποχών μας δείχνει πως έναρξη και φινάλε καταλήγουν στον αέναο κύκλο της εξέλιξης. Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας...και πάλι Άνοιξη!
Αν καλοκοιτάξουμε το ανθρώπινο οδοιπορικό του βίου μας και προβούμε στην αντιστοιχία αναλογιών, πολύ εύκολα μπορούμε να το παραλληρήσουμε με τα παραπάνω.
Γέννηση-Εφηβεία (Άνοιξη),
Ενηλικίωση (Καλοκαίρι),
Μέση Ηλικία (Φθινόπωρο) και
Γήρας-Θάνατος (Χειμώνας).
Όταν ήμουν μικρότερος λοιπόν, και με πυξίδα των ανωτέρω συλλογισμό, πίστευα πως το καινούργιο έτος ξεκινούσε μετά το Πάσχα και όχι μετά την Πρωτοχρονιά (κι ακόμη το πιστεύω). Άρα λογικό και επόμενο ήταν έπειτα από το φετινό Πάσχα, να αποπειράθω και πάλι την αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε.
Χωρίς περιστροφές και αναστολές οφείλω να ομολογήσω πως ήταν μια δύσκολη χρονιά και αναμένεται ακόμα δυσκολότερη η συνέχεια της καθώς υπάρχουν οιωνοί που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Ωστόσο, ως τα τώρα, το μενού της χρονιάς (που πλέον αποτελεί παρελθόν για μένα) είχε απ'όλα. Ταξίδια, έρωτες, ανατροπές, ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα, απογοητεύσεις, κρίσεις σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων, νεύρα (πολλά νεύρα), καταθλιπτικές περιόδους, ευχάριστα και δυσάρεστα απρόοπτα, προδοσίες από πολυαγαπημένους Ιούδες, αναίτιες και ύπουλες επιθέσεις από κομπλεξικά ανθρωπάρια που με νύχια και με δόντια αγωνίζονται να ανταπεξέλθουν στις εμμονές των Εγώ τους, ποικίλα ναυαγισμένα σχέδια και ανεκπλήρωτα θέλω.
Εν ολίγοις, απ'όλα είχε ο μπαχτσές μα υπεράνω όλων υπήρχε Πίστη. Αυτή η τόσο σιωπηλή Πίστη που με συντροφεύει από παιδί και ψιθυρίζει μέσα μου πως στο τέλος όλα θα πάνε καλά.
Προσδοκώ Ανάσταση λοιπόν έπειτα από τον οποιοδήποτε ψυχολογικό και πνευματικό θάνατο που μου συνέβει κατά την διάρκεια αυτού του έτους και ξέρω πως τούτη η μέρα δεν θα αργήσει να έρθει.
Στα βήματα του Κρόνου, και με οδηγό ακόμα μια δύσκολη χρονιά ως προμηνείεται, χρειάζεται ψυχραιμία και υπομονή μα πάνω απ'όλα την απόλυτη πίστη πως το κάθε τι που συμβαίνει έχει λόγο και αιτία καθότι το ζητούμενο των εκάστοτε μαθημάτων δεν είναι η συμφορά που προκαλεί μια αδιευκρίνιστη θεία δύναμη αλλά η μάθηση.