Ο καλοκαιρινός κύκλος έκλεισε, για να ανοίξει ένας άλλος.
Πιο μεγάλος, πιο επώδυνος, πιο δύσκολος, πιο διδακτικός και πιο τελεσφόρος από τα πριν.
Και όλη αυτή η περίοδος θαρρείς πως έτρεχε με δύο ταχύτητες στου χρόνου το μονοπάτι.
Μέρες που άλλοτε περνούσαν με την ταχύτητα του φωτός ενώ άλλες θύμιζαν χελώνες άεργες.
Το Καλοκαίρι μου παρέδωσε τους χρησμούς του και οι οιωνοί μου έδειξαν προς τα που θα στρέψω το βλέμμα μου.
Το Θέρος αποκαλύφθηκε ως Έρως, το Φθινόπωρο ας αγγίξει την σκέπη της αγάπης.
Εστίασε στο "που" και το "πως" μα μην σκεφτείς στιγμή το "γιατί"...μόνο νιώσε.
6.9.08
Εορταστικό
Ιχνηλάτης σε
To Be or not to Be...?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Προσωπικά (κι ας μην ερωτήθηκα, αλλά ας πω τι ένιωσα) προτιμώ την απαρχή του φθινοπώρου, σημαίνει νεά ξεκινήματα, λιγότερη ζέστη, ήπιο αεράκι, πρωτοβρόχια και στοχοθεσίες. Φθινόπωρο αγαπητέ μια εποχή παρεξηγημένη και σινάμα τόσο αποθεωμένη
Δημοσίευση σχολίου