Περιφερώμενος ασκόπως στο Διαδύκτιο "γνωρίστηκα" με μια πολύ όμορφη έκθεση η οποία είχε γίνει στην Νέα Υόρκη προ ενός έτους αν δεν κάνω λάθος. Ομολογώ πως το αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ και δεν αναφέρομαι στην τεχνοτροπία του πράγματος μα περισσότερο στο feeling που απέπνεε στα "μέσα" μου. Περιττό να σας πώ πως στην Αμερική η συγκεκριμένη έκθεση δίχασε πολύ κόσμο ώστε αρκετοί από αυτούς να την λατρέψουν ενώ κάποιοι άλλοι εκτόξευσαν πληθώρα πυρών με βασικό επικριτικό επιχείρημα το ότι τα έργα από την στιγμή που είχαν επεξεργαστεί με photoshop συνδυάζοντας ίσως δύο διαφορετικές φωτογραφίες, άρα, δεν ήταν "γνήσια" 100% ως αποτέλεσμα της φωτογραφικής εμπνεύσεως που σου χαρίζει η φύση και το υποκείμενο σε ανύποπτο χρόνο, τότε, δεν ήταν και κάτι άξιο για να εκτεθεί δημόσια στο κοινό.
Βράσε όρυζα δηλαδή...ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως πάνω απ'όλα στην Τέχνη αυτό που θαυμάζουμε είναι την (πρωτότυπη) ιδέα και το (πρωτόγνωρο) feeling που μπορεί να σου δημιουργήσει ένα έργο.
Για όσους θέλουν λοιπόν να (απο)δοκιμάσουν το Ashes and Snow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου