29.8.06

Ανάδρομο Καλοκαίρι


Φτάνοντας κι αυτό το Καλοκαίρι σιγά σιγά στο τέλος του ο κάθε κατεργάρης σαν καλός εργατάκος και ευσυνείδητος πολίτης που πρέπει να είναι θα επιστρέψει στον πάγκο (εργασίας) του. Οι καλές νοικοκυρές πού είναι δούλες και κυρές αφήνουν τα αγαπήμενα τους εξοχικά για να επιστρέψουν ontime πίσω στα τσιμεντόκουτα τους ώστε να προλάβουν και τα σκασμένα τους την έναρξη της σχολικής χρονιάς ενώ εκείνες θα σουλατσάρουν ανέμελα στις εβδομαδιαίες λαϊκές αγορές. Οι μεν μικροαστοί, πάλι φέτος με την ευγενική συνδρομή τους και τα ανεκπλήρωτα απωθημένα τους θα αποθεώσουν τα μηχανάκια της AGB τα οποία και σαφώς θα γνωρίσουν την επίσημη λατρεία μας σε μια άλλη version της σειράς "η Ζωή που δεν έζησα και δεν πρόκειται να ζήσω εκτός τηλεόρασης". Οι απανταχού πιτσιρικάδες επιστρέφουν πλέον ως ωριμότερα καμάκια έπειτα από ένα κουραστικό Καλοκαίρι και οφείλουν αν μη τι άλλο να ξεκουραστούν ώστε να αντέξουν έναν εξίσου κουραστικό ποδοσφαιρικό Χειμώνα που τους περιμένει. Γέμισαν και τις μπαταρίες τους οι κάθε λογής εργαζόμενοι συμβασιούχοι λουόμενοι σε κάθε γωνιά της χώρας μας και τώρα ήρθε η ώρα να συσπειρωθούν σε μαζικότερες απεργιακές κινητοποιήσεις αμολυμένοι σε ότι αυτοκινητόδρομο και πλατεία βρουν διαθέσιμη. Οι εφοπλιστάδες/celebrities έπειτα από εξοντωτικές διακοπές στην Μύκονο (ακόμα να συνέλθουν από τα φλας των παπαρράτσι) θα γυρίσουν στις βιλίτσες τους ώστε να προετοιμάστουν και εκείνοι για ένα ενδοξότερο από το προηγούμενο χειμωνιάτικο gala το οποίο φυσικά και θα περιλάμβανει αλεπάλληλες εμφανίσεις στην τιμημένη Τατιάνα. Οι μεν αγαπημένοι πολιτικοί μας δεν μπορώ να πω πως κατάλαβαν Καλοκαιράκι εφόσον και τον Χειμώνα κάνουν διακοπές διαρκείας, άλλωστε μια ματιά στα έδρανα της Βουλής θα σας πείσει.

Το φετινό Όσκαρ όμως ασυζητητή πάει στο Καλοκαιράκι που ημερολογιακά πλέον μας πέρασε και αυτό. Διαλέεεχτε...Φοιτητικές διαδηλώσεις, γρυπωμένα πτηνά, πολέμους, Μουντιάλ παντός καιρού (σε ποδόσφαιρο & μπάσκετ), διακοπές μετά βασάνων και κλάδων, τρομοκρατικές απειλές και τέλος ξεχωριστό νεό από τα καθημερινά τεκταινόμενα σε αυτό το ανάδρομο Καλοκαίρι ο εκπεσών Πλούτων!
Ο πλάνητης που πλέον δεν θεωρείται πλανήτης κι αυτό γιατί, αν θυμάμαι καλά, δεν θεωρείται από έγκριτους επιστήμονες πλέον ζωντανός. Άρα, πάρε τον αποκλεισμό σου στην μούρη από το Champions League και ρούφα τον υποβιβασμό στην Β' Εθνική κατηγορία αλά Juventus. Άντε κύριε Πλούτωνα να παίξεις μπαλίτσα με τους άλλους νανοπλανήτες τώρα. Κι ερωτώ εγώ τώρα...όλοι εμείς οι περίεργοι, υποχθόνιοι και πλουτώνιοι τύποι τι θα κάνουμε; Που θα βρούμε αστρολογικό αποκούμπι; Μην μου πείτε τώρα την ξενέρωτη Αφροδίτη και φρικάρω. Επίσης να βγάλετε από το μυαλό σας τελείως τον φιλοσιωνιστή Άρη. Εδώ κάνουμε αμάν να αποκαλύψουμε πράγματα και θα φιλήσουμε εκεί που φτύναμε πρότεινως; Για τον Ποσειδώνα δεν το συζητώ γιατί μου θυμίζει την άστατη ζωή των Μυκονιατών και όλα αυτά τα λούσα και αρώματα δεν είναι στο στυλ μου, άσε που μπορεί να αποκτήσω και κανένα υιοθετημένο εβρόπουλο (δεν είπα ευρώπουλο διότι το ευρώ έχει γίνει όνειρο θερινής νυκτός). Τώρα που το σκέφτομαι Ο Δίας θα ήταν μια χαρά αλλά με χαλάει όλη αυτή η μεγαλοπρέπεια. "ο Θεός των Θεών"...όπως και να το κάνουμε σηκώνεις πολύ βάρος στις πλάτες σου βρε παιδί μου, άσε που ακόμη δουλεύω το status του ημίθεου. Το βρήκα, θα ψηφίσω Ερμή! Άλλωστε αυτό είναι που μας λείπει κιόλας...η επικοινωνία. Όχι η συγκοινωνία...τέτοια λέμε πως έχουμε τώρα με το μετρό. Επιπλέον, στον εσωτερισμό θεωρείται και ο πλάνητης των μυστικών τεχνών και της μαγείας. Λίγο το έχεις αυτό; Μόνο με μάγια θα πάρουμε τα ίσια μας σαν ανθρωπότητα πριν μας πάρει οριστικά και αμετάκλητα ο κατήφορος.
Για να μην ξεχαστώ, οι απανταχού κύριοι αστρολόγοι παρακαλούνται να με βοηθήσουν στο αδιέξοδο για το οποίο οι ίδιοι με έφεραν -βλ. Πλούτων-...(απαντήσεις στο mail μου)

Από την άλλη, η Εθνική μας ομάδα (προσκείμενη αστρολογικά στον Υδροχόο), που αν και τροπαιούχος του Ευρωπαικού Κυπέλου, ήταν απούσα από το Μουντιάλ το οποίο ήταν και το χείροτερο που έχουμε παρακολουθήσει. Αν δεν ήταν και αυτή η σπαζοκεφαλιά του Ζιντάν πάνω στον αρχοντοχωριάτη Ματεράτσι στον τελικό, σίγουρα θα είχαμε κοιμηθεί στους καναπέδες μας εφόσον ένα ολόκληρο μήνα με το μόνο πράγμα που ασχολούμασταν ήταν οι παπάτζες των διαιτητών που σε γκάφες-κάρτες-πέναλντι ξεπερνούσαν ακόμα και τους εγχώριους δικούς μας. Ωστόσο, μιας και το είχαμε απωθημένο που δεν είδαμε την εθνική μας στο Μουντιάλ την θαυμάσαμε στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Εκεί όχι μόνο συμμετείχαμε αλλά πρωταγωνιστήσαμε κιόλας παρακαλώ. Αυτό εξηγείται και αστρολογικά εφόσον η όλη διάκριση της ομάδας μας πήρε σάρκα και οστά ακριβώς μετά το μεγάλο μπαμ περί Πλούτωνα. Τι να σου κάνουν οι Αμερικάνοι όταν τους καίει το απεμπλουτισμένο Ουράνιο (η μήπως καλύτερα πλουτώνιο να πω;), που μυαλό για μπάσκετ όταν κουβαλάν στις πλάτες τους το άγχος όλης της ανθρωπότητας;
Και όλα αυτά σε συνδυασμό μάλιστα με το Ισραήλ που ήρθε σε εκεχειρία με τον Λίβανο μέτα από 1 μήνα πολεμικού unfair play. Που να το πάρουμε χαμπάρι όμως; Αν και στην αρχή τα ΜΜΕ προσπάθησαν να μας χαλάσουν τις πολύτιμες διακοπές μας και να μας μαυρίσουν τις ψυχές μας με εικόνες φρίκης μα στη συνέχεια οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι έκαναν πίσω εφόσον τα διαφημιστικά σποτ ήταν πολύ πεσμένα λόγω εποχής. Εν ολίγοις, σπάστηκαν με το όλο σκηνικό που έγινε Αυγουστιάτικο και δεν ασχολήθηκαν τόσο όσο θα μπορούσαν. Και ξέρουμε πολύ καλά τι είναι ικάνοι οι δημοσιογράφοι να κάνουν όταν δείχνουν υπερβάλων ζήλο, έτσι δεν είναι; Τέλοσπαντων, κάτι τέτοιο δεν έγινε σε αυτή την περίπτωση εφόσον και οι ίδιοι προτίμησαν τις διακοπές τους (ευτυχώς για μας δηλαδή)...άσε που η πλειοψηφία από δαύτους γνωρίζει πως το Χείμωνα θα έχουν άπειρες ευκαιρίες για να τους βροντοφωνάξει ξανά ο κόσμος "αλήτες-ρουφιάνοι δημοσιογράφοι".

Ξέρω ότι σας μαύρισα την ψυχή μα δεν χρειάζεται να τρελαίνεστε από την στιγμή που το έργο είναι σε επανάληψη κάθε Καλοκαίρι...10586 επεισόδια έχω γράψει μέχρι στιγμής στο βίντεο μου...το ένα χειρότερο από το άλλο...ο Σεπτέμβριος γαρ εγγύς!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι, μας μαύρισες την ψυχή!
Ναι, όντως, το έργο επαναλαμβάνεται. Κάθε "του χρόνου" τα ίδια και χειρότερα.... Κάθε πέρισυ και καλύτερα...
Όμως η δική μου ελπίδα δε χάνεται.... "Ζω για να ελπίζω κι ελπίζω για να ζω" όπως είχε πει κάποιος.

Σκέψου... ευτυχώς τελικά που υπάρχουν και οι "τζίτζικες", που μας θυμίζουν.. τις εποχές, με τα τραγούδια τους.




ένας ταλαίπωρος μέρμυγκας..

Άβατον είπε...

Είδες τελικά τι σημαντικοί που είναι οι Τζίτζικες; Μπορεί να έχουν μικρότερο όριο ζωής σε σχέση με τα συμπαθέστατα και υπερεργατικά μυρμηγκάκια αλλά ένας "αλέγκρος" τζίτζικας είναι και αυτός που μας βοηθά να αποδράσουμε από την βίαιη και πεζή καθημερινότητα μας.

ένας ταπεινός τζίτζικας :)

Ανώνυμος είπε...

Τζιτζικάκια όλου του κόσμου ενωθείτε!! Ξεσηκώστε τον κόσμο με τα τραγούδια σας!
Κι αν το χειμώνα που έρχεται, κρυώσετε και πεινάσετε... μην ανησυχείτε.
θα βρείτε φαγητό και ζεστασιά.
Σε κάποια φωλίτσα θα σας περιμένουν οι φίλοι σας...


οι μέρμυγκες
:)

Άβατον είπε...

Ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Άρα, από εκεί και πέρα, εσείς φρόντιστε να κρατήσετε την υπόσχεση σας. :)

Ανώνυμος είπε...

Ο λόγος μας, είναι λόγος Τιμής!

Θα σας περιμένουμε..



:)