Ανάσα

Δεν έχω χρόνο για εσάς.
Ούτε μου περισσεύει ενέργεια για την βλακεία που έχει πάρει μορφή επιδημίας.
Δεν έχω όρεξη να μιλήσω, να μοιραστώ και να αφουγκραστώ γελοιότητες.
Ότι ήταν να πείτε το είπατε...ώρα για σας να επιστρέψετε στις τρύπες σας.
Δεν χρειάζομαι ψεύτικα χαμόγελα, κοινωνικές ξεπατικοσούρες ούτε κούφια λόγια να μου γεμίζουν τα αυτιά.
Ήμουν λιμάνι για να αράζουν οι καήμοι σας.
Υπήρξα φιλόξενο δέντρο να ξαπόστασετε κάτω από την σκιά μου.
Έγινα ομπρέλα που σας φυλούσε από τις αστραπές της ζωής.
Μεταμμορφώθηκα σε ρυάκι για να σας δροσίσω από τις άσκοπες περιπλάνησεις.
Για κρεβάτι, έστρωσα το κορμί μου, να ξεκουράσετε το σώμα σας από τις κακουχίες.
Μοιράστικα το άρωμα μου μαζί σας και αποκτήσατε μυρωδιά.

Φτάνει πια...
Αρκετό χρόνο έχασα.
Αρκετά λοξοδρόμησα για χάρη σας.
Δεν σας αξίζει να ζείτε τις ζωές σας μέσα από την δική μου ζωή.
Δεν αξίζω να χαραμίζω την ζωή μου μαζί με τις δικές σας.

Ανάσανα...