29.10.06

Τετραγωνισμένα Φύλλα


Τετραγωνισμένα φύλλα, φύλλα πουλημένης έκφρασης
φιγουράρουν αποβλακωτικά, πίσω από πάγκους με χυμένα σκουπίδια
έγινε το ροκ στοίβες αποτσίγαρων, από πελάτες παμπ
που τραβολογιούνται από τα ίδια και τα ίδια
από χιλιοτυπωμένες φάτσες, λόγια και παραγγελιές για κανάλια φυγής
για κανάλια φυγής, μου χαχαχααχαχα!
για κανάλια φυγής...

Ταβέρνα, καφετέρια, παμπ, στρατόπεδο, σπίτι
κόλλησαν όλα στο μυαλό μου σαν χυμένοι καφέδες
ξεραμένοι στα ίδια και τα ίδια
λουστραρισμένα τραπεζάκια
έμποροι μεταπουλούν την ευχαρίστηση
με δόσεις άφιλτρων χειμάρρων κοροϊδίας
σε αντάλλαγμα χρυσάφι και πιοτό για παραλλαγή

Ο χοντρός με την κοιλιά με λιγουρεύεται
ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου, κολλημένου κατοστάρικου
στην γυαλιστερή φαλάκρα του...στην γυαλιστερή φαλάκρα του χαχαχαχα...
στην γυαλιστερή φαλάκρα του χαχαχαχα...

Ένα τσιγαράκι ρε φίλε, ένα τσιγαράκι
να το κόψω, να κόψω τον πονοκέφαλο
που τσεκουρώνει ύπουλα το κανάλι των σπερμάτων
φαντάρια με μπλουζάκια, των πανδεοντολογικών μου νοήσεων
μηρυκάζουν χαμένες ανάσες μέσα σε στενά μπλου -τζιν
που ξεβάφουν αίμα και θειάφι...

Ξεράσματα ποτάσας, ζητούν κατοικία
ζάχαρες νίτρωσης μιλώντας για κόσμους γαλήνιους μπατσοφορεμένους
με περιπολικά σε περιπολίες, στα στέκια... στα στέκια, που αλήτες...
αλήτες αλλάζουν την πορεία στο αίμα τους... την πορεία στο αίμα τους

Να θυμηθείς ρε να παραβγούμε στο τρέξιμο
σε μια έρημη αμμουδιά να μην μας βλέπει κανένας...
με πεθαμένα κοχύλια
να ξεφυσήσουμε νικοτίνη και σιχαμάρα στα σπλάχνα τους
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε οοοοοο...

Νεκροκεφαλές μηχανάκια ψάχνουν σάρκα απ' την σάρκα μας
ξεράθηκαν τα χείλη μας μιλώντας για τα ίδια και τα ίδια

Και εσύ κοριτσάκι να μην έχεις καταλάβει τίποτα...
τίποτα να μην έχεις καταλάβει...
παρά να φεύγεις μακριά, ξεπουλώντας, αυνανίζοντας όλα τα βράδια που σου χάρισα
με το κορμί μου, με τα χείλη μου
σ' όλες τις κοινωνικές τις μασημένες σεμνότητες των ιριδικών σου καταπιέσεων

Να σε σεργιανίσω σ' όλους τους τάφους
που λυτρώθηκαν φτωχοί, αυτόχειρες
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
φτωχοί, αυτόχειρες...
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
φτωχοί, αυτόχειρες...
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
Φτωχοί, αυτό... όχι...


Τετραγωνισμένα Φύλλα


Γιώργος Τσίγγος και Μαύροι Κύκλοι


13 σχόλια:

bidibis είπε...

Εκείνο το κόκκινο το καναδέζικο θα πρέπει να είναι το πιο δυνατό απ΄όλα!

Άβατον είπε...

@badlydrawnboy,
Μπορείς να μου εξηγήσεις καλύτερα τι εννοείς ακριβώς; Διότι αδυνατό να ακολουθήσω το σκεπτικό σου που βασίζεται.

Άβατον είπε...

Εκτός κι αν μιλάς για την φώτο...

Serenity είπε...

"Να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας"

Ν' αρχίσω πρώτη ή θα ουρλιάξουμε όλοι μαζί;

Άβατον είπε...

@Serenity,
πάλι μπροστάρης θέλεις να είσαι στα δύσκολα. Εγώ λέω να εφαρμόσουμε πληθυντικό και όσοι πιο πολλοί, τόσο πιο καλά. :)

Serenity είπε...

@ Άβατον,

Εντάξει, λοιπόν! Θα περιμένω το σύνθημα!

Ανώνυμος είπε...

:)
καλό!

Bliss είπε...

η φαντασια μπορει να τα κανει κ κυκλους
και αλλα σχηματα...

καλημερες

Sigmataf είπε...

Μάγκα μου υπέροχο τραγούδι.
Το άκουγα τότε μεταξύ '97-'98 και βουρ για τον πάτο μου.
Δεν περίμενα να το θυμάται κάποιος.
Μπράβο ρε μάγκα

herinna/ είπε...

Που μας πήγες τι μας θύμησες...
Οι μνήμες φυλαγμένες στην κρυφή τσέπη μας, σαν τα κομάτια ενός παζλ που προορίζονται να ξαναφτιάξουν την εικόνα. Με κίνηση, με ακοή, με όσφρηση, με αφή και βαθιά όραση. Να' σαι καλά.

Άβατον είπε...

@Alkyoni,
Καλημέρες δεσποινίς μου.

@Margoulaki,
Πολύ καλημέρα σας. Πως είστε?

@Sigmataf,
Είδες φιλαράκι, που τελικά ορισμένα πράγματα οδηγούν στον ίδιο προορισμό; Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε και σένα αυτό το τραγούδι. Κι εγώ εκείνες τις χρονιές το έλιωνα.

@Herinna,
Χαίρομαι που σε πήγα λοιπόν σε παλιά μονοπάτια. Να είσαι καλά...

angeliki marinou είπε...

Αψογος, πραγματικά σε γύριζε πίσω.

Matron Maya είπε...

Πόσα χρόνια πάνε ... μπράβο ρε φίλε/η...